maandag 20 augustus 2012

Review- Blood of the Fold

Titel: Blood of The Fold
Schrijver: Terry Goodkind
Genre: (epic, high, sci-fi)- FANTASY
Gelezen in het Nederlands (De Bloedbroederschap)
Serie: Sword of Truth #3
Pagina's: 636
Uitgegeven in: 1996

Avonturier en minnaar, vluchteling en jager, in elk opzicht een rechtvaardig mens, dit alles is Richard Cypher, de Zoeker. Over hem en zijn geliefde Kahlan gaat dit epos - de Wetten van de Magie - dat, spannend en aangrijpend tegelijk, over de hele wereld miljoenen aan zich wist te binden. De Bloedbroederschap, het verbond van fanatieke, nietsontziende anti-magiërs, is een formidabele tegenstander. Dat ondervindt Richard Cypher, de Zoeker, als hij een driedubbele taak moet volbrengen: de gevreesde Jagang verslaan, zijn geliefde Kahlan redden en de poort naar de Oude Wereld sluiten. Alleen met de kracht van de liefde en het geloof in de Waarheid zal hij deze taken kunnen volbrengen en het kwaad kunnen keren.

Ik vond het ook leuk om een discussie hierover te doen, maar nog geen van jullie heeft het boek gereviewd (?) dus ik dacht: ik ga gewoon een review doen en jullie moeten maar zeggen wat jullie ervan vonden :)


Ik heb zo mijn problemen gehad met deze serie (niet alleen de boeken), vooral het eerste boek als ik nu terugkijk. Ik vond het eerste boek een beetje moeilijk op gang komen, maar dat kan ook liggen aan de schrijfstijl waar ik even moest inkomen. Het tweede boek was in de Nederlandse versie het dikst en daar zag ik ook het meest tegenop (niet omdat ik niet van dikke boeken hou, maar omdat ik nog zo'n 70 boeken in m'n kast had liggen en ik lees zo langzaam en een dik boek heeft dus veel van mijn tijd nodig).
Nu het derde boek sprak mij qua titel niet zo aan: 'de Bloedbroederschap', meh. Maar als ik terugkijk is dit misschien wel het leukste boek van de serie! Vooral omdat het hele 'Bloedbroederschap-gedeelte' niet zo erg aanwezig was. Ik begon me eindelijk een beetje in te leven in Richard en kon de humor echt waarderen.
Wat ik vaak heb bij deze serie is dat ze dingen 'vaag' introduceren, zodat je het in het begin niet helemaal begrijpt en later krijg je pas een 'onthulling'. Bij dit boek was dat eigenlijk alleen in het begin aan de hand. Later waren de mysteries in het boek ook echt een raadsel, voor de personages én voor jou. (Don't know if I make any sense right now)
Leukste deel: het hele mysterie (rondom de mriswiths, de zusters, epic-battle etc.)
Meh-deel: de daadwerkelijke stukken over de Broederschap :P

Wat vonden jullie (als je je het nog kan herinneren) het leukst aan dit boek? En wat vond je minder? LET ME KNOW!

Dit boek krijgt een 4/5 :D

Groetjes,
Yumi

Ps: hebben jullie zijn nieuwste boek The First Confessor al eens goed bekeken? The cover is gorgeous! 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten