Okee, guys, guys. Als je in een reading-slump zit (oftewel, de boeken die je wél aan het lezen bent, gaan te langzaam), lees dan dit boek. Ik heb nu zoveel zin om weer te lezen, en het was supersnel en superleuk.
Titel: Jellicoe Road
Schrijfster: Melina MarchettaPagina's: 419
Uitgegeven in: 2006 (onder de titel: On the Jellicoe Road)
At age eleven, Taylor Markham was abandoned by her mother. At fourteen, she ran away from boarding school, only to be tracked down and brought back by a mysterious stranger. Now seventeen, Taylor's the reluctant leader of her school's underground community, whose annual territory war with the Townies and visiting Cadets has just begun. This year, though, the Cadets are led by Jonah Griggs, and Taylor can't avoid his intense gaze for long. To make matters worse, Hannah, the one adult Taylor trusts, has disappeared. But if Taylor can piece together the clues Hannah left behind, the truth she uncovers might not just settle her past, but also change her future.
Bij het lezen van de beschrijving denk je misschien, dat is gewoon een grote hoop drama met een angsty teenager. False! Er is wel een hoop drama, maar niet op een slechte manier. Alle plottwists en onderlinge relaties, die wel intens zijn, worden een beetje verlicht door het laid-back-achtige van de Australiërs. JA. HET SPEELT ZICH IN AUSTRALIË AF. Ik kwam daar pas halverwege achter, maar ik denk dat het voor de reading-experience veel leuker is als je het van te voren al weet.
Het verhaal begint met een soort herinnering aan een auto ongeluk, en vervolgens gaat het verhaal verder met Taylor Markham. First point of notice; zij is een bad-ass. Maar toch was ze heel emotioneel, op eenzelfde manier als ikzelf ook ben, op de manier dat zij bijvoorbeeld erg gevoelig is voor het geluk en de kracht van persoonlijkheid van de mensen om haar heen. Dat is een beetje een rare beschrijving, maar ik weet niet hoe ik het anders moet verwoorden. Misschien helpt deze quote;
Because people with that much spirit frighten the hell out of me. They make me want to be a better person when I know it's not possible. Dat soort shit.
Ik vond haar personage dus echt heel leuk, ze was niet het typische lovey-dovey-paniekerige tienermeisje waar we wel eens vaker over lezen.. Ik kon me heel goed in haar inleven, en vond haar personage qua beslissingen en karakter erg goed 'verantwoord'. Naast haar krijg je te maken met nog een heleboel andere personages, die ook ieder voor zich fantastisch waren. Ik voelde me tijdens het lezen echt aan alle personages gehecht, iets wat toch wel een teken is van een goed boek.
Anyway, tijdens het verhaal kom je dus steeds meer te weten over Taylor, de mensen om haar heen, haar verleden en hoe dit alles in verband staat met de flashbacks die je telkens te lezen krijgt. Het hele mysterie-aspect was naar mijn mening goed in het verhaal verwoven, het zorgde voor een fast-paced plot, maar liet wel ruimte over voor andere, meer 'gewone', ontwikkelingen in het verhaal.
En jongens, jongens, de romance is leuk. Misschien is het gewoon omdat ik een zwak heb voor mannen in het leger, maar Griggs.. I enjoyed him. En om de een of andere reden stelde ik hem me voor als die ene gast uit Teen Wolf, wat ik niet eens kijk.. het paste wel.
Het enige minpuntje vond ik dat het wel wat gedetaileerder mocht. Het stoorde niet echt, maar ik had af en toe best wel wat uitgebreider het gewone leventje van Taylor willen zien, of iets meer informatie over die hele territory war (wat je op zich wel krijgt, maar in het begin is het zo van, wat is diiiiit). En omdat ik, als het niet heeeel nadrukkelijk tien keer beschreven is, het vaak niet snap, zouden meer details dus fijn geweest zijn. Om deze reden geef ik het boek 4/4.5 van de 5, want verder gaf het me al de feels. Dit is echt zo'n boek waardoor je een leap of faith wil nemen.
Wel een tip, let heel goed op wanneer je leest! Het kan zomaar zijn dat je net iets mist, en dat dat dan later weer terugkomt.. Ik was een paar keer afgeleid en dat zorgde wel dat ik af en toe een beetje verward was.
Ik hoop echt dat jullie dit boek een keertje willen lezen, ik raad het zeker aan. En ik ben definitely van plan 'm nog een keer te lezen.
Cheers, maties! ^^
- Josine
P.S. Iris, what's up met de 20 enters? Het stoort mij en mijn obsessive compulsiveness. Teehee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten