reactie/review van een reread

Omg geen idee hoe oud Gwen Stefani onderhand is, maar ze rockt nog steeds een tanktop..

Maargoed. Iris en ik hadden het vaaaaage idee om The Name of the Wind tegelijk te gaan lezen, Iris omdattie epic is, en ik om me voor te bereiden op het tweede deel. Nu was dit plan een beetje mislukt.. maar ik ben er volgens mij de dag dat ier 'm uit had in begonnen. And it was still gorgeous. Hier dus niet echt een uitgebreide review, maar even wat puntjes!

First, tijdens het lezen lette ik natuurlijk op die dingen die jij (iris) had gezegd, dat over zijn jonge leeftijd en dat er niet genoeg actie in zat!! Dat eerste, ik moet zeggen, ja het is wel zo.. maar aan de andere kant, als je ziet hoe Kvothe's karakter in elkaar zit en wat hij meemaakt.. Vind ik het persoonlijk niet zo ongeloofwaardig.

Dat er te weinig actie inzat, of in ieder geval dat bepaalde punten niet zo ver uitgewerkt waren, dat viel me deze keer ook wel op. Ik ben nu ook zoveel meer benieuwd naar de Chandarin!! Maar het lijkt me dat de volgende delen daar zeker antwoord op zullen geven. Voldemort werd ook niet in een dag geboren, geschimd, opnieuw in leven gebracht en gedood.. Just sayin'.
EN IK KIJK UIT NAAR DAT KVOTHE GAAT LEREN VECHTEN. THAT SHOULD BE FUN.

Naast die paar dingetjes vond ik het nog steeds echt een geweldig boek! Ik heb de laatste tijd een beetje moeite met in een boek komen, maar hierbij had ik in de eerste sitting alweer 100 bladzijden gelezen ofzo.. Het leest zoooo fijn! Je merkt wel echt dat het een begin is, overal wordt de toon voor gezet (de relaties, het aanleren van de magie, het begin van de lore), maar dit wordt ook zo in het boek gezegd. Ik ga in ieder geval meteen als volgende aan het tweede deel beginnen, en dan zal blijken oftie aan alle verwachtingen voldoet!

Dat was het weer even voor mij, ik ga nu genieten van mijn thee en de Chris Evans-reclame..

Kisses,
Josine

Reread - The Perks Of Being A Wallflower

Dit boek heeft geen introductie nodig en geen review. Dus wat ben ik dan nu eigenlijk aan het doen? Daar vraag je me wat. Maar ik kan de re-read niet zonder een post aan mezelf of jullie voorbij laten gaan. Dus wilde ik even mijn favorite moments van The Perks highlighten:

• "'He's a wallflower.' And Bob really nodded his head. And the whole room nodded their head. And I started to feel nervous in the Bob way, but Patrick didn't let me get too nervous. He sat down next to me. 'You see things. You keep quiet about them. And you understand.' I didn't know that other people thought things about me. I didn't know that they looked. [...] "
  Vooral die laatste twee zinnen. Daar gaat het vooral om. Vaak zie je zelf wel anderen en denk je over die mensen na, maar tegelijkertijd vergeet ik vaak dat anderen ook op mij kunnen letten. Je cijfert jezelf weg omdat je zelf de focus legt op degenen om je heen.
• "It's like when you are excited about a girl and you see a couple holding hands, and you feel so happy for them. And other times you see the same couple, and they make you so mad. And all you want is to always feel happy for them because you know that if you do, then it means you're happy too."
  Eén van de werkelijkste waarheden die ik ooit in een boek gelezen heb. Hier moet iedereen zich wel mee kunnen identificeren geloof ik.
• "And even if somebody else has it much worse, that doesn't really change the fact that you have what you have. Good and bad. [...] Maybe it's good to put things in perspective, but sometimes, I think to only perspective is to really be there. Like Sam said. Because it's okay to feel things. And be who you are about them."
  Gosh als er iets is moeilijk is, vind ik, is het accepteren dat het niet goed met je gaat. Dan stel je maar dat het altijd nog erger kan, maar het maakt echt helemaal niets uit want op dat moment is het gewoon erg. En om het maar gewoon te zeggen: please guys, als er iets is, don't feel stupid about it, bel gewoon of doe er iets mee, maar onderdruk het niet!
• "So, if this does end up being my last letter, please believe that things are good with me, and even when they're not, they will be soon enough."
  Beste afsluiting ever. Dit moet je gewoon altijd in je hoofd houden, het komt allemaal wel goed.

So, oke, ja, ik wilde even de favoriete quotes met jullie delen die voor mij dit boek echt geweldig maken. En natuurlijk ook de 'we were infinite' en 'we accept the love we think we deserve' zijn mooi en natuurlijk de mixtapes! Maar ik wilde deze nog even met jullie delen, want deze hebben bij mij in ieder geval een permanent ezelsoortje gekregen. En nu ga ik slapen en hopelijk niet te veel nadenken en piekeren, want zo'n boek is een erg goede aanleiding voor een korte nacht. En ik wil de film nu heel graag zien!

Hugs,
Iris