Review- Through the Looking Glass and what Alice found there

Titel: Through the Looking Glass and what Alice found there

Schrijver: Lewis Carrol

Genre: Classic, Kinderboek

Serie: Alice #2

Pagina's: 110

Uitgegeven in: 1986

Lewis Carroll wrote books for children that, by their humour, logic and imaginative absurdity, also appeal to adults. The matchless stories and poems collected here and published with their original, unforgettable illustrations make this a wonderful book for all the family.

Ik kon geen goede samenvatting vinden van het boek, dus heb maar gepakt wat er op de achterkant van mijn boek stond. (van het plaatje) Ik zal zelf wel even vertellen waar het over gaat:

Dit verhaal is een soort 'vervolg' van Alice's Adventures in Wonderland, hoewel je het ook prima apart kan lezen. Het verhaal gaat over de jonge Alice die door een spiegel kruipt en in een andere wereld terecht komt. 

We kennen natuurlijk allemaal de film van Disney en zelfs die van Tim Burton, maar het leuke van het boek is, is dat het heel anders is dan de beide films. Je kan die van Disney grofweg vergelijken met het eerste boek en die van Burton leek het meest op het tweede, maar toch hebben allebei de films er een compleet andere draai aangegeven.

Dit verhaal had (zoals boek één ging om een kaartspel) de setting van een schaakbord en zo wordt het verhaal ook verteld. Met elk 'beekje' dat Alice oversteekt, komt ze op een ander hokje van het bord. Aan het begin van het boek staat een plaatje van het schaakbord met de verschillende moves die 'rood' (wat normaal zwart is) en 'wit' gaan maken in het verloop van het verhaal. Ik hoop dat het nog duidelijk is..

Leuk: de verschillende rijmpjes, zoals die van de Jabberwocky! Die kon ik in mijn hoofd alleen maar indenken met de stem van Johnny Depp! Leukleukleuk.

Opvallend: Disney heeft de verhalen van de verschillende boeken gehusseld. In dit boek waren er bijvoorbeeld de pratende bloemen en Tweedeldum/Tweedeldee!

Phoee, ben wel blij dat ik het boekje zo snel heb uitgelezen, want 'de complete werken van Lewis Carroll' is echt een zwaar boek xD

Ik geef dit boek 3,5/5 puntjes, omdat ik het af en toe net iets te langzaam of onduidelijk vond. De herkenbaarheid was eigenlijk het leukst :) Oh ja, en de plaatjes :D

xx Yumi

The Midnight Palace

Titel: The Midnight Palace (2011 Phoenix paperback edition)
Schrijver: Carlos Ruiz Zafón
Pagina's: 281
Uitgegeven in: 1994 als La Palacio de la Medianoche, voor het eerst vertaald in het Engels in 2011 door Weinenfeld & Nicholson
Genre: YA

"1916, Calcutta. A man pauses for breath outside the ruins of Jheeter's Gate station knowing he has only hours to live. Pursued by assassins, he must ensure the safety of two newborn twins, before disappearing into the night to meet his fate.

1932. Ben and his friends are due to leave the orphanage which has been their home for sixteen years. Tonight will be the final meeting of their secret club, in the old ruin that they christened The Midnight Palace. Then Ben discovers he has a sister - and together they learn the tragic story of their pas, as a shadowy figure lures them to a terrifying showdown in the ruins of Jheeter's Gate station."

Dit boek was echt totaal iets anders dan ik verwachtte. Tenminste, het verhaal was totaal iets anders dan ik dacht dat het zou zijn, maar dat vond ik eigenlijk ook weer superleuk. Ik ga er niet te veel over zeggen, want dan verklap ik de hele boel, maar het was echt een aangename verrassing.

Dit boek is onderdeel van een trilogie, genaamd Niebla (de Mist), maar alle boeken kunnen apart gelezen worden. De verhalen hebben namelijk niet veel met elkaar te maken, maar delen (althans, dat zei het internet) dezelfde soort thema's, want ik ook wel een interessante connectie vond voor een trilogie. Na het lezen van dit boek ben ik ook zeker erg benieuwd naar de andere twee.

Ik vind dit een heel erg goed boek. De personages zijn sterk, 3-dimensionaal, en wat ik ook heel bijzonder vond, is dat de slechterik in dit boek, die eerst alleen maar slechte kanten lijkt te hebben, uiteindelijk ook goede kanten heeft, alleen kom je daar op een andere manier achter dan dat je zou denken. Dat klinkt een beetje vaag, maar je moet het gewoon lezen, en dan snap je het.

Het plot is ook superspannend. Bij de eerste zin (zoals ik al in mijn inside-outtag vertelde) "I'll never forget the night it snowed over Calcutta." kreeg ik al de kriebels in mijn buik. Je weet gewoon dat er iets groots te gebeuren staat, en die verwachting maakt de rest van het verhaal ook zeker waar.

De schrijver zegt zelf in het voorwoord dat hij dit boek voor young adults heeft geschreven, maar het is zeker niet je standaard YA-boek. Er komt geen lastig liefdesplot in voor, en dat vond ik heel verfrissend. In plaats daarvan ligt de focus op de vriendschappen die in het boek zijn, en op familie, en dat wordt heel mooi in het boek verwerkt.

Ik vond ook de tijd als de plaats waarin het zich afspeelde (Calcutta, 1916&1932) ook zeker toevoegen aan het verhaal. Het geeft een hoop van de sfeer aan het verhaal mee.

En het einde. Ah, het einde. Het was zo mooi. *snifsnif*

Dit boek krijgt van mij een 9/10. Het was gewoon een heel erg goed boek! Lees het!

Bye!
M.

Review - The Art Of Fielding

Titel: The Art Of Fielding
Schrijver: Chad Harbach

Pagina's: 605

Uitgegeven in: 2011

At Westish College, baseball star Henry Skrimshander seems destined for the big leagues until a routine throw goes disastrously off course. His error will upend the fates of five people.
Henry's fight against self-doubt threatens to ruin his future. College president Guert Affenlight has fallen unexpectedly in and helplessly in love. Owen Dunne becomes caught up in a dangerous affair. Mike Schwartz realizes he has guided Henry's career at the expense of his own. And Pella Affenlight returns to Westish after escaping an ill-fated marriage, deterined to start a new life.
As the season counts down to its climatic final game, all five are forced to confront their deepest hopen, anxieties and secrets.

Een boek over honkbal. At first, was ik ook niet helemaal over uit of ik daar wel aan toe was. Honkbal is leuk, maar ik begrijp er geen zak van, dus ik was bang dat ik de helft van dit boek gewoon over kon slaan, maar dat viel ontzettend mee. Bovendien is honkbal niet het belangrijkste in het verhaal, het verbindt slechts de personages. En dat was juist het leukste van het boek, de personages en hoe deze elkaar kennen, hun eigen verleden hebben en een toekomst op bouwen.
Ik weet dat in Josine's tag een vraag zat of we liever een boek over ver weg of dicht bij lazen. En nu weet ik waarom ik ook graag boeken over 'dicht bij' lees. Juist omdat ik me dan nog meer kan identificeren et de personages. In dit boek gaat Henry Skrimshander (Ik heb geen idee of de belachelijke namen in dit boek een personal joke zijn van de schrijver, omdat zijn naam niet uit te spreken valt, harbach/hairbach/hairback, of gewoon random is.) naar college, hij gaat studeren. En laat ik dat nou ook net dit jaar gaan doen. Plus dat verwijzingen naar ook erg leuk zijn om te lezen. U2 wordt bijvoorbeeld genoemd en bekende schrijvers zoals Proust.
Het boek was niet perfect, maar het heeft wel indruk gemaakt. De schrijver is een goede verteller, hij houdt je aan het lezen, het verbaasde me dat zelfs de honkbal wedstrijden zenuwslopend waren om te lezen, alsof je er zelf bij was en zijn schrijfstijl was simpele proza, maar met slimme metaforen of mooie vergelijkingen en literaire quotes. (Moby Dick werd The Book genoemd, misschien moet ik dat ook maar eens lezen..)
Aan het einde had ik vooral enkele gebeurtenissen die niet hadden gehoeven of dingen die juist verder uitgewerkt hadden moeten worden, maar overall is het een sterk boek en ik leefde mee in het verhaal en dat vind ik zelf heel belangrijk voor een boek waar je niet kunt wegdromen in de bijzondere wereld, omdat je die al kent, maar waar je toch nog dingen in kunt ontdekken die je niet wist in 'onze' wereld en tijd.

Dus ik geef het boek 4/5 sterren, misschien zelfs een extra ,2 omdat ik me erg kon terug vinden in de gevoelens van Henry. En ik wil nog even wat quoten, omdat ik van quoten houd en ik dit zó zó vaak denk tijdens een wedstrijd; "Deep down, he thought, we all believe we're God. We secretly believe that the outcome of the game depends on us, even when we're only watching-on the way we breathe in, the way we breathe out, the T-shirt we wear, whether we close our eyes as the pitch leaves the pitcher's hands and heads toward Schwartz. [...] Each of us, deep down, believes that the whole world issues from his own precious body, like images projected from a tiny slide onto an earth-sized screen. And then, deeper down, each of us know he's wrong." - blz. 552/553

Dat was hem! En ik ga Cabin In The Woods kijken als mijn laptop weerd gefixt is.

Iris.

Re-review- The Cabin in the Woods

Deze reactie/review gaat door op die van Josine. Hier kan je alle info vinden ;)

WAARSCHUWING: deze film bevat geweld, grof taalgebruik en angst elementen. Deze film is bedoeld voor publiek van zestien jaar of ouder.

Ok, ik heb deze film gekeken toen ik helemaal alleen thuis was en was vergeten alle lampen aan te doen voordat het donker werd.. Dit voegde zeker wel een soort extra feel toe.
Ohja, en ik kan niet tegen horror.
En ik begrijp dat Josine misschien niet zo bang zou zijn, misschien is ze gewoon wel veel minder snel bang dan ik, maar ik had zeker mijn momentjes dat ik het niet uithield van de spanning. Er zitten echt een paar van die typische momenten in waarbij je wéét dat er iets gaat gebeuren en je wéét dat je niet hoeft te schrikken, want je weet dat het eraan komt.. En toch schrok ik xD

This is just the beginning...

Het is wel precies zoals Josine zei: het is niet je typische horror verhaal. Het plot is GOED. Als je vaak horror kijkt zou je em moeten kijken omdat er veel referenties (misschien wel kritiek) over andere films in voor komt, en die films kan je dan herkennen en dat is altijd leuk ;D. 
En als je niet van horror houdt en toch een keer een soortgelijke film wilt kijken is dit ook zeker de moeite waard. Het is iets totaal anders, iets nieuws en innovatiefs, iets wat ik nog niet eerder heb gezien.

De acteurs zijn uitstekend en ik vind dat de regisseur goed heeft gekeken naar de cast en er het beste mee gedaan wat hij kon. Maar daar zullen we in de discussie-tag nog wel meer over zeggen, als iedereen het heeft gezien :D

En als laatste puntje heb ik de humor: love it!

Ik geef The Cabin in the Woods 8/10 sterren of punten.

xx Yumi

WebRep

currentVote

noRating

noWeight

Random Recommendation: Revenge

Ha, een driedubbele alliteratie; random recommendation revenge.
Dat vond ik even leuk, sorry voor de afleiding.
Maar ja, ik ben terwijl ik Fringe aan het kijken ben ook begonnen aan een andere serie. En aangezien ik het heel leuk vind, moet ik dat natuurlijk delen met mijn fellow bloggers.
Revenge, niet de meest pakkende naam voor een serie, daarvoor zou ik nooit aan de serie beginnen, maar omvat het verhaal perfect.

Het gaat allemaal om Emily Thorne (gespeeld door Emily VanCamp) ze komt net nieuw in the scene van het luxe Hamptons waar ze een 'bescheiden' strandhuisje koopt. Ze mengt zich onder de andere rijkelui(e) mensen en lijkt er helemaal tussen te passen. Ondertussen weet niemand dat ze eigenlijk uit is op wraak. Zoveel jaren geleden, toen Emily 10 jaar was en ze nog Amanda Clarke heette, bracht ze er de vakantie met haar vader door. Hij werd opgepakt voor moorden die hij gepleegd zou hebben, Amanda wordt gescheiden van haar vader en ziet hem nooit meer terug. Nu is ze terug als Emily Thorne om te infiltreren en wraak te nemen op degenen die schuldig zijn aan de veroordeling van haar vader. Maar ze komt zo diep in het wereldje dat ze ofcourse gaat twijfelen aan haar acties en ja ja, guys zitten ook in het plot..

Oke, so basically is dit een cross-over tussen Pretty Little Liars meets Gossip Girl meets een of andere mystery serie. Er zit een hoop drama in, speelt zich af tussen polo's en colbertjes, zoals we van Gossip Girl (het broertje van Serena speelt overigens ook een rol) gewend zijn en in plaats van dat je niet weet wie 'A' (oftewel de blackmailer) is, is de hoofdpersoon degene die iedereen voor de gek houdt. En ze gaat ver, tot het creepy enge toe. Maar ze is niet de enige die een gemeen spelletje speelt, want in dat wereldje waar zoveel geld zit is iedereen wel bezig om elkaar neer te halen.

Dus eigenlijk als je van wat mystery/thrillers achtigs houdt met een goede mix van bitches en achterbaks gedrag en een kick-ass Emily Thorne persoon met de meest enge crazy like creepy blik ever en ingewikkelde 'gevoelens' en pretty dresses en zee en strand en opgedirkte gemene goodwives en ga zo maar door, dan is dit wel wat voor je.

Oh en voor Seeker-kijkers, misschien herken je hem (hierzo links ja, die 'mannelijke' gast) wel als iemand die een kleine rol vervulde in één van de afleveringen als een zeker jongere versie van een zekere Great Wizard? Hij heeft misschien wel de beste rol in de hele serie, een jongen met te veel geld en dat gaat ie aar uitbesteden aan espionage and so on. Oh en hij helpt de hoofdpersoon met haar wraak en is een soort dandy achtig persoon, beetje arrogant maar met een goed hartje en een fashion sense die te kleurrijk en net enzo is.

Maar al bij al kijk ik het niet echt voor de looooove, maar meer voor de actie en voor de intriges en voor de geheimen. I wanna knoooow what happened! Dus ik zit vast aan een heel seizoen Revenge.

Nou dat was hem weer even en nog een keer gefeliciteerd Mardie!
Oh en ik krijg dat vlak bij de review van City of Bones gewoon niet weg.. Het lukt niet en dat is frustrerend...


Iris

Tadadaaa, DAAA!

Ik voel me echt all over the place vandaag, guys.. dus goed moment om iets voor rrandomr te doen! En natuurlijk moeten dat wel de boekenaankopen zijn die ik gister heb gedaan, want voor iets anders heb ik geen tijd gehad.

Eerst allemaal een applausje voor Mardie, clappedieclapclap, je hebt het verdiend. Ik kijk uit naar de taart, muahah!

Daar gaatie dan. HET VIEL ALLEMAAL WEL MEE HOOR! Het zijn er maar 4 geworden, allemaal tweedehands (want ik kon niets anders vinden dan de Slegte). Oeps, o nee, het zijn er 6, maar 2 zijn niet Antwerpen-related. (GUILT IN MY HEAD, BUT MY HANDS DON'T FEEL IT WHEN CLICKING).
First order of business, die buffy dingen hadden ze niet bij de Slegte, Yumi, of misschien niet meer. Ik zag in ieder geval alleen maar nederlandse stripboeken staan.. Maar ik had toch toevallig al twee buffy-boeken besteld, want ze waren een beetje afgeprijsd op bol.. beter goedkoop nu, dan duur later, toch? Dat zei ik in ieder geval tegen mezelf.
Anyway, dat waren deze twee;
Time of Your Life en Predators and Prey, oftewel, nummer 4 & 5 in de season 8 comics.

En nu voor de dingen die daadwerkelijk uit België komen. Ik ben eigenlijk niet echt veel dingen tegengekomen die op m'n wishlist stonden.. maar wel een paar waar ik wel geïnteresseerd in was, liiiike;

 

The Good Man Jesus and the Scoundrel Christ van Phillip Pullman. Met zo'n titel kan het al niet meer missen, toch? Ik heb hier ooit een review over gelezen, en toen leek het me voor mij wel leuk, omdat ik zo'n noob ben op christendom-gebied (sorry he, mijn basisschool was heeeeeeeeeeel erg openbaar), en zo leer ik ook weer eens iets meer over een van onze 'wortels van de westere wereld', aldus een zekere latijn-lerares. Gister in de trein was ik er maar meteen in begonnen, want we moesten lang wachten omdat de goede trein gewoon niet meer ging (! ughhh), en tot nu toe leest 'ie lekker weg en is het zeker wel een interessant verhaal, al klopt er volgens historische opvattingen natuurlijk maar weinig van. (voor de mensen die te lui of gewoon zijn om de samenvatting op te zoeken, het gaat basically over Jezus en zijn tweelingbroer Christ(us).. Jah.)

 

En van de andere ga ik geen plaatjes zoeken, want die vinden jullie toch niet interessant. :)

Ik heb nooog, The Sweet Far Thing , nr. 3 in de Gemma-Doyle trilogie (ik moet en zal 'm toch lezen) van Libba Bray, ahum Awalktoremembervannicholassparks (ah, jullie weten dat jullie de film ook leuk vonden), en Oidipoes, ja op die lame wijze geschreven, door Sofokles natuurlijk, maar vertaald door Johan Boonen. Ze hadden een hele sectie met Griekse dingen en ik zag een paar van die toneelstukken staan, en deze was het goedkoopst.. To add to the collection!

 

En voor ander random nieuws: the Avengers is op dvd! Ik dacht volgende maand pas, maar als ik 'm ergens redelijk goedkoop zie, dan gaan we 'm wel kijken, toch? En ik wilde nog iets anders toevoegen wat ik in A-w had gekocht, maar daar heb ik nu even geen tijd voor.. Komt binnenkort!

 

:D

 

Baaaai en groetjes,

 

Josine



Review- Living Dead in Dallas

Titel: Living Dead in Dallas

Schrijver: Charlaine Harris

Serie: Sookie Stackhouse #2

Genre: Fantasy, Vampires

Pagina's: 291

Uitgegeven in: 2002

Cocktail waitress Sookie Stackhouse is having a streak of bad luck. First, her co-worker is murdered and no one seems to care. Then she's face-to-face with a beastly creature that gives her a painful and poisonous lashing. Enter the vampires, who graciously suck the poison from her veins (like they didn't enjoy it). 
Point is, they saved her life. So when one of the bloodsuckers asks for a favour, she complies. And soon, Sookie's in Dallas, using her telepathic skills to search for a missing vampire. She's supposed to interview certain humans involved. There's just one condition: The vampires must promise to behave- and let the humans go unharmed. Easier said than done. All it takes is one delicious blonde and one small mistake for things to turn deadly...

Deel twee van de Sookie Stackhouse serie! Ik weet niet precies wat er gebeurde in deel één, dus als je niet gespoiled wil worden moet je dit niet lezen.
Ik vond het eerste deel wel aardig en na wat overleg met mezelf heb ik toch maar het tweede deel gekocht. Het eerste boek heeft niet echt een grote indruk achter gelaten, maar dat maakte voor het verhaal in dit boek niet echt uit. Je kreeg de info als je het nodig had (en niet op de Harry Potter manier, dat je bij elk boek een hele samenvatting krijgt).

Even de setting:
Dit boek speelt zich af in Louisiana en geloof me: dat voel je in alles! Ik vind het zelf heel leuk (het accent, de manier van doen, everyone knows everyone) hoewel ook weer iedereen een Republikein is en zeer gelovig. Zo ook onze hoofdpersoon, maar bij haar valt het allemaal wel mee: een van haar beste vrienden is een zwarte drag en ze date zelf een vampier. Over sinners gesproken. (ohja, vampiers zijn twee jaar geleden openbaar gekomen, dus no secret there)

Wat er leuk was aan het boek:
- Je leest er lekker snel doorheen, het is geen grote pil en de inhoud is ook niet om je hoofdje over te breken. Lekker snel en gemakkelijk dus.
- De personages vind ik gewoon heel leuk. Vooral de vampiers dan en de eventuele andere wezens die je ook tegenkomt.
- Het verhaal is niet moeilijk, maar het blijft wel een soort 'detective' serie waarin er de hele tijd dingen mis gaan en ze erachter moeten komen wie het heeft gedaan enzo. Het is geen hoogstaande Scandinavische thriller maar hé, je wil zeker door blijven lezen.

Wat vond ik minder:
- Het plot was best snel uitgespeeld. Ik gaf het al aan: het wordt daardoor niet echt een spannende 'ik-krijg-hier-een-kloppend-hart-van' Dan Brown boek. Zo is het natuurlijk ook niet bedoeld, maar het boek is eigenlijk net iets te kort. Niet qua personage-vorming want dat gebeurd prima, maar meer zodat je de acties en gevolgen helemaal begrijpt en laat binnen komen.
- De liefde tussen Sookie en haar vampier (Bill) begrijp ik soms nog steeds niet. Maar daar zullen meerdere mensen last van hebben. Oh by the way: het is zeker een volwassen boek en geen YA! De liefde wordt echt anders uitgewerkt (lees: ze hebben een relatie, geen verkering) en daarbij hoort ook het een en ander. Als je niet tegen een beetje erotiek kan moet je boek denk ik niet lezen.

Ik geef het boek 3,5/5 punten! Ohja, en het is van de serie Trueblood, maar dat wisten jullie denk ik wel. Ik ga misschien de eerste paar afleveringen kijken, zien wat ik ervan vind, wellicht het eerste seizoen helemaal kijken en een review doeenn!

Fijne dag nog :D
Yumi

random picture time!

Omdat ik daar zin in had. Leuk he, vakantiefoto's delen!

 



een beetje van mezelf en een beetje van Chbosky (+ een stukje iris)



Nou guys, Antwerpen-timee! Verwacht vanavond of morgen maar een bookhaul. Siiigh.

P.S. yay meer posts! En yes, je verhaaltje! Ik zat gisteren nog te denken, wanneer gaat mardie nou eindelijk eens verder, me wants it!

 

Procrastination post

Ik zou nu eigenlijk een beetje moeten gaan slapen omdat ik morgen om 8 uur 's ochtends (!) rijles heb, maar ik heb geen zin, dus ik dacht: laat ik een update post maken

Ten eerste: de nerdfighter gathering was superawesome! Ik was er eigenlijk een beetje bang voor, maar dat was echt niet nodig.. Iedereen was superaardig en ik heb echt het beste spel evar aangeleerd gekregen: het heet "Ninja" en het is echt zo'n spel wat je op de basisschool op het schoolplein zou spelen. Als ik het toen kende zou ik het altijd gedaan hebben.

Ten tweede: good news! Ik ben (na maanden en maanden niets er aan te doen) verder gegaan met mijn verhaal! Whieee! Maar daar komt later meer over.

Ten derde: ik heb mijn josine-tagpost aangepast.

Ten vierde: zijn bij jullie in mijn Kill Bill review ook de eerste regels de achtergrond van de letters wit? Want ik weet niet hoe ik dat gedaan heb en hoe ik dat moet fiksen, maar het ziet er echt vet spastisch uit.

En als laatste:
Binnenkort verwacht:
Een review van the Strange Case of Dr Jekkyl and Mr Hyde

Het is niet 's werelds grootste post, dat weet ik ook wel, maar ik heb gezegd wat ik wilde zeggen! :)

I bid you goodnight!
M.

Filmreview - Kill Bill Vol. 1

Titel: Kill Bill Vol.1
Geregisseerd door: Quentin Tarantino
Met o.a.: Uma Thurman, Lucy Liu, Daryl Hannah (dat is een vrouw btw)
Uitgekomen in: 2003

The Bride wakes up after a long coma. The baby that she carried before entering the coma is gone. The only thing on her mind is to have revenge on the assassination team that betrayed her- a team she was part of.

Een lijstje van dingen die deze film echt geweldig maken:
- De vrouwelijke asskicking BAMF-overload
Het eerder genoemde assassination team waar the Bride (je hoort serieus nooit haar naam, als die genoemd wordt, komt er of een auto voorbij of iemand gooit een deur dicht of hij wordt gewoon weggebliept) lid van was, bestaat volledig uit vrouwen die allemaal totally badass martialartsskills hebben, op Bill na. Bijna alle vrouwen die je in deze film ziet, hebben totally badass martialartsskills, dus: GO FEMINISM.
- de liters overduidelijk nep bloed
Het is zo nep dat het leuk wordt. Ze zijn er ook echt niet te zuinig mee. Als the Bride iemand zijn hoofd/ledemaat afhakt, spuit het echt tot twee meter verder eruit. Echt vijf minuten lang. Je moet deze film niet kijken als je niet tegen geweld kan. Maar het bloed is dus supernep, dus daar hoef je niet bang voor te zijn.
- de soundtrack
De soundtrack bestaat volledig uit muziek uit allerlei andere films. Tarantino heeft die zelf inelkaar gedraaid van soundtrackcd's die hij thuis in zijn collectie had. Maar het is wel echt wat ze noemen een "moddervette" soundtrack geworden. Ach ja, beter goed gejat dan slecht verzonnen
- het stukje anime dat er in zit
Wat ook wel heel slim was, omdat de scene IRL waarschijnlijk gebanned was door bioscopen en alles wat het is vrij heftig wat er dan gebeurt. 
- de jaren70martialartsfilmachtige (ja dat is nu een woord) - dus cornyish gevechten
De bewegingen zijn allemaal door de acteurs/stuntmannen-vrouwen gedaan, met zo min mogelijk wires en die dingen, dus dat ziet er echt allemaal supervet uit, maar die geluidseffecten die ze erbij hebben gedaan.. Je lacht je dood. 
- (en ook al het allemaal dikke onzin) het plot
Als je zoekt naar een film met veel draad en een diepere boodschap, ga dan NIET deze film kijken. Het is geen slecht plot, maar het bevat gewoon net iets te veel actie voor een filosofische boodschap. (Wat wil je nou als je je film lekker bot Kill Bill noemt, je weet al waar het plot om gaat draaien: Bill moet dood) Het plot is wel trouwens flink raar. Vreemd, maar wel lekker.

Ik geef hem een 8.5/10

Dus, als je zin hebt in een beetje heel erg vreemd, maar wel lekker, ga dan vooral deze film kijken.

Byeaaa!
Mardiepardie.

Tag: Rrandom Josine

Ha! Ik begrijp de titel én de nummering ^^

1. Welke film zou je without question 2 keer achter elkaar willen kijken? (Als je er meer dan een hebt, doe dan [2, infinity à>
Ik heb nog nooit een film twee keer achter elkaar gezien, wel met een paar uur ertussen, en dat was TANGLED! Leukleukleuk.

2. Welk liedje staat momenteel op repeat op je iPod? So to speak, want iPods hebben geen repeat-functie.
Ik voel me zwaar beledigd, die van mij heeft wel een repeat-functie! En ik denk dat dat de liedjes van Holy Musical B@man zijn. Ik luister nu niet echt vaak meer muziek, maar als ik het doe, dan bijna altijd die nummers xD

Maak een foto van (jezelf met) je favoriete hebbeding.
Wat een leuke foto's van jullie! Mardie is gewoon een *hoofd dat ze het niet doet.
M'n bed. Duh. Grootste object uit m'n kamer. Hier zit ik op, computer ik op, lees ik op, kijk er tv in, en ohja ik slaap erin.

3 Ben je een ochtend- of een avond-mens? Of een nachtmens? Of een middagmens? Ben je een mens?
Ik denk dat het echt helemaal uitmaakt van het moment. Maar de laatste tijd ben ik meer een middag mens. En ja, zeker een mens (I checked). Ik vind het wel fijn om 'vroeg' op te staan (lees: 9 uur) maar ik heb niet echt het idee dat dat mijn piekmoment is. Nee, dat zeker niet. In de avond heb ik de laatste tijd minder zin om nog echt dingen te ondernemen. Meer lekker op de bank zitten (ok, bed) en wat lezen of kijken. Dus ik denk dat ik in de middag het productiefst ben.

4 Wat is het meest verrassende personage waar je ooit (of die je je herinnert) over gelezen hebt? (niet per se hoofdpersonage)
Verrassend? Jeez, I don't know.. Ik kan nu alleen maar even de hoofdpersonage uit Marked bedenken, omdat je aan het begin van het verhaal niet weet wat een slet ze wordt in de komende boeken... o.0

8 Op wiens recommendations vertrouw je voor boeken? IRL of in booktubia
Ik denk dat alles wel gezegd is: reviews op internet en jullie! (BookRatMisty inderdaad Josine!)

Alles in een keer kopen of apart? (series, of als je in een keer heel veel leuke boeken ziet)
Ahum, I tried buying them all at once... Maarja, nu zit dat er even niet meer in. Ik denk dat het voor mij onverstandig is om te doen, omdat ik geen grenzen meer ken. Dus vanaf nu ga ik een boek tegelijk kopen.

Bahahhaaa-oh, BATMAN OF SUPERMAN? (I’m breaking my own heart)
Hmm, dilemma, dilemma.. Ik zou het niet weten. Ik heb niet echt een favo-acteur die hen speelt (en eigenlijk vind je de acteur dan belangrijker dan het personage en het gaat toch echt om het laatste) dus ja. Ik denk dat ik dan voor Superman moet gaan. Superman heeft net dat beetje extra.

Of, beste classic?
Bwhahaha! Mijn ervaring met klassiekers is echt minimaal xD Ik kan er niet eens eentje opnoemen. Nou dan gok ik maar en zeg dat het dan wel The Curious Case of the Dog in the Nighttime moet zijn. (moderne klassieker?)

Close to home, of ver ver weg in fantasyyy?
Ik denk dat het voor mij niet uitmaakt. Ik vind contemporary eigenlijk best wel leuk, en het ligt helemaal aan het boek of ik het leuk vind of niet. Ik vind fantasie echt wel leuk hoor, maar niet beter dan iets anders.

15 Waar haal je je liedjes vandaan? Als in, hoe kom je erop, niet; van welke site steel je ze. Maar als je dat wil delen, mag dat ook.
Ik haal mijn liedjes van vrienden, familie, maakt niet uit. Ik luister niet echt naar de radio zoals Mardie en dan vergeet ik ze toch altijd xD Dit is echt een moeilijke vraag! Meestal hoor ik één liedje en dan beluister ik gewoon de CD en kijk of ik het iets vind..

16 Beste jeugdseries behalve pokémon?
Whaahha! Behalve Pokémon! Dat is echt gemeen! 
Het Beestenbos is Boos, Het Molletje, My Little Pony, Digimon, Pippi Langkous, Prinses Sissi, Rocketpower, Villa Achterwerk, Teletubbies enzovoort :D

Wat is je favoriete woord?
Hihi, by far: KNURFT! Whahaha, ik wist het eerst niet, maar toen zijn een wiskunde docent het een keer in de klas en toen ik het hoorde kon ik alleen maar lachen. En nu weet ik het dus :D Die woorden kan je niet zelf bepalen, die komen gewoon op jou af.

23 How do you take your coffee?
Ik ben een beetje moeilijk over koffie, want ik krijg er heel snel hoofd/buikpijn van. Vaak drinkt ik het gewoon voor de zekerheid niet. Maar bijvoorbeeld die op onze oude middelbare school: daar heb ik echt last van gehad, en lekker was ie niet eens! Ik hou wel van sterke koffie, maar dan met veel melk. Zal ik eens een filmpje erover maken? Dat is super leuk! Maar dan doe ik het wanneer ik echt koffie ga drinken en niet vlak na het avondeten xD

42 Leukste F+TM liedje?
Gelijk stand tussen: Dog Days Are Over, Kiss With A Fist en Between Two Lungs.

Ik wil nog een keer een post maken over guilty pleasure. Kan je alvast wat van je GP’s delen? (Het antwoord dat ik zoek is niet: ja/nee/ik weet niet)
Ik zal nog eens een post maken over mijn Guilty Pleasures, maar ik wil er eigenlijk ook niet al te veel over vertellen. Ik zal er vast meerdere hebben, maar kan er zo maar één bedenken. Ik kom er wel op en dan schrijf ik er een blog over.

Yumiii

Review - Jellicoe Road

Howdy!

Okee, guys, guys. Als je in een reading-slump zit (oftewel, de boeken die je wél aan het lezen bent, gaan te langzaam), lees dan dit boek. Ik heb nu zoveel zin om weer te lezen, en het was supersnel en superleuk.

Titel: Jellicoe Road
Schrijfster: Melina Marchetta
Pagina's: 419
Uitgegeven in: 2006 (onder de titel: On the Jellicoe Road)

At age eleven, Taylor Markham was abandoned by her mother. At fourteen, she ran away from boarding school, only to be tracked down and brought back by a mysterious stranger. Now seventeen, Taylor's the reluctant leader of her school's underground community, whose annual territory war with the Townies and visiting Cadets has just begun. This year, though, the Cadets are led by Jonah Griggs, and Taylor can't avoid his intense gaze for long. To make matters worse, Hannah, the one adult Taylor trusts, has disappeared. But if Taylor can piece together the clues Hannah left behind, the truth she uncovers might not just settle her past, but also change her future.

Bij het lezen van de beschrijving denk je misschien, dat is gewoon een grote hoop drama met een angsty teenager. False! Er is wel een hoop drama, maar niet op een slechte manier. Alle plottwists en onderlinge relaties, die wel intens zijn, worden een beetje verlicht door het laid-back-achtige van de Australiërs. JA. HET SPEELT ZICH IN AUSTRALIË AF. Ik kwam daar pas halverwege achter, maar ik denk dat het voor de reading-experience veel leuker is als je het van te voren al weet.

Het verhaal begint met een soort herinnering aan een auto ongeluk, en vervolgens gaat het verhaal verder met Taylor Markham. First point of notice; zij is een bad-ass. Maar toch was ze heel emotioneel, op eenzelfde manier als ikzelf ook ben, op de manier dat zij bijvoorbeeld erg gevoelig is voor het geluk en de kracht van persoonlijkheid van de mensen om haar heen. Dat is een beetje een rare beschrijving, maar ik weet niet hoe ik het anders moet verwoorden. Misschien helpt deze quote;
Because people with that much spirit frighten the hell out of me. They make me want to be a better person when I know it's not possible. Dat soort shit.

Ik vond haar personage dus echt heel leuk, ze was niet het typische lovey-dovey-paniekerige tienermeisje waar we wel eens vaker over lezen.. Ik kon me heel goed in haar inleven, en vond haar personage qua beslissingen en karakter erg goed 'verantwoord'. Naast haar krijg je te maken met nog een heleboel andere personages, die ook ieder voor zich fantastisch waren. Ik voelde me tijdens het lezen echt aan alle personages gehecht, iets wat toch wel een teken is van een goed boek.
Anyway, tijdens het verhaal kom je dus steeds meer te weten over Taylor, de mensen om haar heen, haar verleden en hoe dit alles in verband staat met de flashbacks die je telkens te lezen krijgt. Het hele mysterie-aspect was naar mijn mening goed in het verhaal verwoven, het zorgde voor een fast-paced plot, maar liet wel ruimte over voor andere, meer 'gewone', ontwikkelingen in het verhaal.
En jongens, jongens, de romance is leuk. Misschien is het gewoon omdat ik een zwak heb voor mannen in het leger, maar Griggs.. I enjoyed him. En om de een of andere reden stelde ik hem me voor als die ene gast uit Teen Wolf, wat ik niet eens kijk.. het paste wel.

Het enige minpuntje vond ik dat het wel wat gedetaileerder mocht. Het stoorde niet echt, maar ik had af en toe best wel wat uitgebreider het gewone leventje van Taylor willen zien, of iets meer informatie over die hele territory war (wat je op zich wel krijgt, maar in het begin is het zo van, wat is diiiiit). En omdat ik, als het niet heeeel nadrukkelijk tien keer beschreven is, het vaak niet snap, zouden meer details dus fijn geweest zijn. Om deze reden geef ik het boek 4/4.5  van de 5, want verder gaf het me al de feels. Dit is echt zo'n boek waardoor je een leap of faith wil nemen.

Wel een tip, let heel goed op wanneer je leest! Het kan zomaar zijn dat je net iets mist, en dat dat dan later weer terugkomt.. Ik was een paar keer afgeleid en dat zorgde wel dat ik af en toe een beetje verward was.

Ik hoop echt dat jullie dit boek een keertje willen lezen, ik raad het zeker aan. En ik ben definitely van plan 'm nog een keer te lezen.

Cheers, maties! ^^

- Josine

P.S. Iris, what's up met de 20 enters? Het stoort mij en mijn obsessive compulsiveness. Teehee.

Review - City Of Bones (Re-read)

 

Titel: City Of Bones
Schrijver: Cassandra Clare
Serie: The Mortal Instruments (#1)
Genre: Young Adult, Fantasy
Pagina’s: 485
Uitgegeven in: 2007

When Clary Fray heads out to the Pandemonium Club in New York City, she hardly expects to witness a murder. Much less a murder comitted by three teenagers covered with odd markings. This is Clary's first meeting with the Shadowhunters, warriors dedicated to ridding the earth of demons - and keeping the odd werewolves and vampires in line. It; s also her first meeting with gorgeous, golden-haired Jace. Within twenty-four hours Clary is pulled into Jace's world with a engeance, when her mother disappears and Clary herself is attacked by a demon. But why would demons be interested in an ordinary mundane like clary? And how did she suddenly get the Sight? The Shadowhunters would like to know....

Ik heb het boek dit weekend in een mum van tijd uitgelezen. Het is een fast-paced verhaal, zowel de lees ervaring als het verhaal zelf, dat volgens mij maar één week duurt.
Dat brengt me meteen op het eerste punt van kritiek; het hele verhaal duurt één week en ondertussen hebben Jace een Clary een ongezonde liefde gekregen, is Clary ondergedompeld in een nieuwe wereld die ze helemaal niet kent, maar waar ze gewoon vrolijk in loopt. Dat was zo irrëeel, dat ze het allemaal maar aannam en maar gewoon heel verliefd werd op iemand die ze niet kent. Instant love.. it just doesn't work for me.
Een ander punt waar ik niet overheen kom is het feit dat Cassandra Clare de neiging lijkt te hebben om cool te willen zijn. Ze probeert te veel, wil het misschien te graag, en dat komt niet uit de verf? Bijvoorbeeld de manier waarop ze Clary beschrijft, haar kleding, haar uiterlijk, wat Clary kan, ze woont in New York. Ik had het idee alsof ze het perfecte tiener ideaalbeeld wil beschrijven. Ik weet niet goed hoe ik dat uit moet leggen..

Anyways, ik wil niet heel het boek afkraken, want vooral de eerste keer vond ik het echt wel een leuk boek. Dus ik zal ook maar aangeven dat er wel wat meer aan het verhaal is en vooral aan de bijpersonages. Simon en Luke bijvoorbeeld, awesome guys. En Isabelle, die in dit boek nog niet echt veel aandacht krijgt, vind ik ook een sterk personage. Misschien, stiekem, moet ik ook maar toegeven dat ik Jace in dit eerste boek en vooral in het begin ook quite awesome vind. Het einde verpest dat weer, maar in het begin is ie gewoon leuk.
Da tkomt vooral door de witty comments. Er zitten zo van die grapjes in dit boek die ik echt heel erg waardeer. Misschien zijn ze niet altijd even goed getimed, maar ze zijn leuk en droog en misschien wat flauw. Maar het is lekker sarcastisch en daar houd ik wel van. Jammer dat Clare iedereen sarcastisch en witty maakt in dit boek.

En als laatste wil ik nog een shoutout geven aan de Shadowhunters, of tenminste de manier waarop ze te werk gaan. Ik vind het rune-gedoe super, dat trok me meteen al en dat ze gewoon even demons slayen, i looove that.

So that's it, ik geef het boek 3/5 sterren. Het is leuk om te lezen, maar je moet er niet te veel van verwachten en zeker niet te kritisch zijn, want dan wordt je gek.

En ik ga zometeen eens de FRS site afspeuren, sounds awesome!
En Josine, dat filmpje van Parijs is kei leuk! Nu is Sweet Disposition nóg leuker!
Ja en die nummering, zitten daar niet gewoon de Numbers van Lost in? Of ben ik aan het hallucineren?

Iris out.

 

The Biiiig clarification-post

Terwijl ik hier heerlijk in mijn kamertje zit te luisteren naar het festival dat zich 3 km verderop afspeelt, waar mensen qua spraak de live-versie van een liedje van Cheap Trick aan het nadoen zijn, besloot ik maar even een paar dingetjes op te helderen over mijn tag. Ik wil natuurlijk wel coherente antwoorden van jullie.

Die vraag Of, beste classics? Ik denk dat je de verwoording niet snapte? Ik was a-b-c aan het doen, en aangezien mijn b vraag nergens op sloeg, deed ik er nog een. Dus de vraag was gewoon, wat is de beste classic (was het echt zo onduidelijk?).

En Mardie, het spijt me, maar ik snap niet wat jij zag that I did there. xD Aangezien je mijn nummering niet snapte snap ik het niet dat je dat wel snapt.
En ik denk dat je de nummering niet snapt omdat je je er niet aan gehouden hebt. Foei! Ik neem aan dat Iris en Yumi 'm wel snappen. Vooral Yumi. (:

Speaking of, verkopen ze bij FRS BOEKEN?! Never knew. Handig dat we dat nu wel weten! Maar hebben ze ook echt een ruim aanbod (ben te lui om zelf te kijken!)?

En dat is niet alles voor vandaag, nee nee! Een zeker iemand vond het jammer dat we geen Thoughts From Places hadden gemaakt voor Parijs.. Zie hier, de Feelings from Places.

 

P.I.P. Ik moest nog even toevoegen, Iris, ik lag echt dubbel om jouw afsluiting (je hele reactie was trouwens superleuk, en je moet vertellen over de RPG's, had ik nooit achter je gezocht! KIJK HOE LEUK NOU WETEN WE IETS OVER IER WAT WE NIET WISTEN!), ik snapte 'm echt NIET! Maar nu wel, slimme jij. ;)

En nog wat meer clarification:

 

Tag tag taggy tag

1. Welke film zou je without question 2 keer achter elkaar willen kijken?

(500) Days Of Summer, ja en vast nog wel anderen. Maar ik geloof niet dat ik ooit één film 2 keer achter elkaar zou kijken, daarvoor heb ik te veel films op mijn to-watch lijstje staan denk ik.

2. Welk liedje staat momenteel op repeat op je iPod? So to speak, want iPods hebben geen repeat-functie.

 Eh, daar moet ik even over nadenken. Ik heb niet echt ee nummer op het moment dat ik steeds weer op zet. Maar Chemistry van Semisonic luister ik regelmatig, omdat het zo vrolijk en leuk is! En 45 van The Gaslight Anthem staat bovenaan met plays in mijn Itunes, dus die krijgt ook een honorale mention.

OH GOSH, ik ben echt dom. Ik heb net heel deze post af en toen zette ik onbewust een bepaald liedje op. En toen dacht ik natuurlijk dít is het liedje dat ik constant op repeat heb staan; Dakota van Stereophonics.
 

Maak een foto van (jezelf met) je favoriete hebbeding.

 

 Jaja, mijn mondharmonica. Ik kan niet een één liedje fatsoenlijk spelen, dus ja, het is meer een hebbe dingetje. Alhoewel ik echt wel ooit het deuntje van Baantjer ga kunnen spelen.

 

 

3. Ben je een ochtend- of een avond-mens? Of een nachtmens? Of een middagmens? Ben je een mens?
Ochtend, absolutely. Net zoals Josine eigenlijk al aangaf. Gewoon dat gevoel dat je nog niets hóeft en je nog een hele dag hebt en er is niemand die je lastig valt en het is zo lekker stil, je kunt rustig wakker worden. I love that! Zondag ochtenden zijn de beste van de week, dan is het extra rustig en relaxt.

4. Wat is het meest verrassende personage waar je ooit (of die je je herinnert) over gelezen hebt? (niet per se hoofdpersonage)

Kelsier. The Survivor of Hathsin. Mistborn-personage, ik ga niet over hem uitwijden, maar hij was zo ingewikkeld, maar toch ook niet. Idk, ik was nogal geintrigeerd door hem.

8. Op wiens recommendations vertrouw je voor boeken? IRL of in booktubia

Jullie recommendations natuurlijk, zoals wij allemaal doen. En voor de rest vertrouw ik op mijn instincten? Dan zijn niet echt instinctelijke recommendations ofzo, haha, oke dat klinkt raar. Maar ik kijk/lees niet veel reviews, idk, ik vind een review nooit iets waar ik geheel op vertrouw, omdat je het nooit helemaal eens met iemand kan zijn. Behalve met jullie? Maar wij zitten op dezelfde golflengte ofzo.

9. Alles in een keer kopen of apart? (series, of als je in een keer heel veel leuke boeken ziet)

Apart, ik vind het heel leuk om series helemaal te hebben, maar ik vind het juist geweldig om ze bij elkaar te sprokkelen en iedere keer weer eentje in mijn handen te krijgen. Ook als ik heel veel leuke boeken zie heb ik altijd de neiging de helft terug te leggen omdat ik nog wat boeken wil 'bewaren' om de volgende keer te kopen. Niet dat mijn wish-list uitputtelijk is, integendeel.

10. Bahahhaaa-oh, BATMAN OF SUPERMAN?
Batman, ik heb nog nooit een superman iets gezien. (Shame on me, maar hé ik heb al superhelden films gezien, dat is een verbetering.) 

 11. Of, beste classic?
En ik snap niet wat jij zo moeilijk vind aan deze vraag, Mardie xd? Ze bedoelt gewoon wat volgens jou de beste classic is. God, dit is echt geen vraag voor mij. I guess dat dat voor mij Pride&Prejudice is. Maar ik vond The Picture of Dorian Gray ook wel leuk. En als The Giver als classic wordt gezien.. Deze vraag is unanswerable.

12. Close to home, of ver ver weg in fantasyyy?
Undecided. I don't care. Ik vind fictie in deze wereld soms net zo geweldig als fictie in fantasy settings of historische omgevingen. Ik ben nu bijvoorbeeld The Art Of Fielding aan het lezen en die vind ik erg leuk, terwijl ik ondertussen nog naschokken heb van The Well Of Ascension, wat driedubbeldikke fantasy is.

15. Waar haal je je liedjes vandaan? Als in, hoe kom je erop, niet; van welke site steel je ze. Maar als je dat wil delen, mag dat ook.

Van Josine. Basically al mijn liedjes komen van Josine :'D. Maar verder mixtapes, radio, series en youtube. Ik heb geen bijzondere bron. Maar series zijn erg handig voor liedjes, die mensen die dat verzorgen hebben zo'n goede muzieksmaak ofzo.

 

16. Beste jeugdseries behalve pokémon?

Ja, ehm, The A-Team, The Night Rider, dat zijn geen jeugdseries, maar dat is echt wel mijn jeugd. Ik keek dat altijd met mijn broers en papa. Geweldig gewoon. Verder Sabrina, Totally Spies, AVATAR (maar dat was meer mijn pre-teens en teens) en ook Sweet Valley High enzo.

22. Wat is je favoriete woord?

(Al)hoewel. Definetly, ik wil dat in iedere zin gebruiken. Maar ook in het Engels gebruik ik although/though echt the vaak. Volgens mij was dat ook het woord dat ik super vaak gebruikte in ons PWS, of was dat iets anders?

23. How do you take your coffee?

You all know that. Melk met koffie. En het liefst wat suiker er in, maar als ik gezond bezig ben dan niet.

42. Leukste F+TM liedje?

You evil person. Hoe kan ik nou kiezen? Seven Devils is mijn ultimate 'there-is-so-much-tension-going-on-i-can't-handle-it' liedje, heel toepasselijk in de Mistborn serie. ATM is dat het leukste. Volgende week is het waarschijnlijk weer een andere.

25. Ik wil nog een keer een post maken over guilty pleasure. Kan je alvast wat van je GP’s delen? (Het antwoord dat ik zoek is niet: ja/nee/ik weet niet)

Ik weet niet of jullie dat eigenlijk van mij weten, maar ik ben echt gek op RPG'en. Ik weet niet of jullie weten wat dat is. En nu moet je niet gaan denken dat ik Role Playing Games in de vorm van eh World of Warcraft speel ofzo, maar ik heb wel een lange geschiedenis aan ervaring met verschillende RPG's van kleintjes tot grote. Idk, als jullie willen weten wat het is, wil ik het wel een keer uitleggen, maar het is geen guilty pleasure voor niets.
En misschien is Kelly Clarkson ook wel een beetje een GP, alhoewel (there it is again) het wel aan het afnemen is, maar ik check nog regelmatig een fansite voor updates en heb natuurlijk zo'n beetje al haar liedjes op mijn ipod en bijna al haar covers, so yeah I can't deny it.


Josine ik ben zo blij dat je deze vragenlijst hebt gemaakt! Ik zocht allemaal naar excuses om iets te posten omdat het al weer even geleden is en ik nog geen boeken uit heb en de lay-out nog lang niet af en de alfabet post ook maar niet afkreeg, so thanks en hij is wél fun en awesome! Ik vind hem kei leuk!
By the by, die freak-out post heb ik met tegenzin laten staan, maar ik kan niet tegen de regels opgesteld door jullie ingaan...
Oh en ik heb mezelf er toe gezet om City of Bones opnieuw te lezen om een serieuze, kritische post er aan te besteden. Dat is even mijn project voor de komende dagen, omdat ik even geen creativiteit voor de lay-out heb en ik die al heel lang opnieuw wil lezen en ik met de eerste bladzijden al door had dat ik het 2 jaar geleden echt overschat heb xd.

Yumi, ik wacht nu met smart op joooooouuuuuuw antwoorden.

Om toe te voegen aan alle HP references, sluit ik af met the deepest, most desperate desire of our hearts;

sirI

P.S. Wow, wat een activiteit opeens (: