Titel: The Good Man Jesus and the Scoundrel Christ
Schrijver: Philip Pullman
Pagina's: 245, maar met nawoord: 265
Uitgegeven in: 2010
This is the story of two brothers. One is impassioned and one reserved. One is destined to go down in history and the other to be forgotten.
In Philip Pullman's hands, this sacred tale is reborn as one of the most enchanting, thrilling and visionary stories of recent years.
Ik heb een beetje gemengde gevoelens over dit boek. Je zou denken dat dat bij meerdere mensen voorkomt bij zo'n controversieel onderwerp, maar dan natuurlijk uit de hoek van ik-geloof-in-god-en-de-bijbel-en-bijbehorende-verhalen. Voor mij was het meer omdat ik het originele verhaal niet goed genoeg ken om helemaal goed 'waarheid' van fictie te onderscheiden, en dus ook om de bedoeling van de schrijver of het verhaal te achterhalen. Daarover zometeen meer.
Zoals je al gezien hebt, gaat het verhaal dus over Jesus en zijn broer Christ. Dat was hetgene wat me aantrok tot het boek, en Pullman heeft op deze manier echt een interessante draai gegeven aan een antiek verhaal. Maargoed, we beginnen aan het begin, bij de geboorte van de twee broertjes. Kort lees je hoe zij opgroeien, de een tot degene die alle aandacht op zich heeft en met zijn pure geloof anderen inspireert, de ander tot zijn schaduw, die al Jesus zijn verhalen en preken opschrijft. Christ denkt dat Jesus ervoor moet zorgen dat de Kerk gesticht wordt, zodat hun geloof een instituut heeft en zo meer mensen kan bereiken, maar Jesus denkt daar anders over. Hij blijft zijn eigen manier volhouden. Ondertussen wordt Christ bezocht door de Stranger, die Christ leidt om zijn lot en dat van Jesus te vervullen.. Over de afloop van het verhaal zal ik niets vertellen (en je moet je niet teveel aantrekken van dat gezwam van me hierboven, want waarschijnlijk geeft het een verkeerd beeld van het verhaal), al kan je waarschijnlijk al raden dat er onder andere een kruis in voorkomt. Het verhaal gaat dan ook niet echt om een meesterlijk plot, want iedereen kent het al, alleen dan op de andere manier, waar dit boek eigenlijk een soort verklaring voor geeft. In het boek wordt vaak het verschil gemaakt tussen de waarheid en de geschiedenis. De waarheid is in dit geval 'de ware betekenis', niet wat er in werkelijkheid gebeurt. Misschien kan je het al raden, Christ geeft in zijn geschriften de waarheid weer, wat volgens het verhaal dan zo ongeveer de basis is voor de legende rondom Jezus. Ik denk dat dat de bedoeling van het boek was; een verklaring geven. Niet dat Pullman bedoelt dat er echt twee broers waren, maar om te laten zien dat het verhaal een verháál is, het is vormgegeven, over nagedacht, niet compleet naar ware gebeurtenissen vertelt.
And he is the history, and you are the truth.
Dat soort zinnetjes komen vaak voor. De boodschap van het boek vond ik dan ook erg goed, als iemand die ook niet in God of Jezus gelooft, begrijp ik hoe Pullman dit verhaal bedoelt. Daarnet zei ik dat ik niet goed de bedoeling kende, omdat ik het verhaal niet goed ken, maar daarvoor is het NAWOORD heeeel handig! Pullman legt hierin zijn redenen uit om het boek op deze manier te schrijven, en voor mij was dit nawoord echt een essentieel deel van het verhaal, en ook een van de beste delen. Dat doet niet af aan het verhaal, wat op zichzelf ook sterk was.
Dus aan de ene kant vind ik het boek erg goed, goed uitgebalanceerde, over-na-gedachte fictie. Aan de andere kant, hoewel interessant, is geloof niet echt my cup of tea. Het boek zuigt je ook niet echt naar binnen, dit door de vertelstijl. Maar ik denk dat Pullman daar ook een verklaring voor gaf; hij heeft het (in het nawoord) namelijk over de schrijfstijl van de apostelen die het leven van Jezus vertelden; niet op een beschrijvende, gedetailleerde wijze, maar op een manier zodat mensen ervan kunnen leren. Dit werkte wel heel goed voor de sfeer van het boek, maarja, aan de andere kant, ik ga geen leer trekken uit een fictie-boek over Jezus.
Al met al vond ik het een goed boek, en ik raad het aan als je een keer iets heel anders of een andere opvatting over het christendom wil lezen, maar verwacht niet dat het je leven verandert of het je meest favo-boek ooit wordt. Nou ja, wie weet geldt dat wel voor iemand. Anyhoo; 3.5/5. Philip Pullman krijgt een thumbs up van mij, en ik ben best wel beniewd naar zijn andere werk (His Dark Materials, maybe?).
That's it for me, misschien doe ik in de komende dagen ook nog wel een soort wrap-up. Als ik me kan herinneren wat ik deze maand allemaal gedaan heb
.
.
.
- Josine
Geen opmerkingen:
Een reactie posten