Geregisseerd door: Blake Edwards
Met o.a.: Audrey Hepburn, George Peppard en niet te vergeten: Cat
Uitgekomen in: 1961Struggling writer Paul Varjak moves into a New York apartment building and becomes intrigued by his pretty, quirky neighbor Holly Golightly. Holly's lifestyle confuses and fascinates Paul; in public she flits through parties with a sexy, sophisticated air, but when they're alone she changes into a sweetly vulnerable bundle of neuroses.
Om toch maar eens uit te vinden waar Deep Blue Something en alle hipsters het over hebben, waagde ik me aan de klassieker Breakfast At Tiffany's. Ik had al eens eerder een stuk gezien, maar vanwege stroom problemen viel toen de tv uit en heb ik hem niet meer afgezien. Maar dan toch, op een maandag avond, heb ik hem gezien!
Nou, wat betreft plot en verhaal kan ik niet zo veel zeggen. Het heeft geen ingenieus, geniaal plan. Het is trouwens op een boek gebaseerd van Truman Capote, dat een iets andere wending neemt dan deze populaire Hollywood productie. Paul bijvoorbeeld schijnt gay te zijn. En de relatie tussen Holly en Paul eindigt aan het einde van het boek. De film is dus meer een ideale romantische komedie geworden. Wellicht is het dus nogal een naïeve film, vooral als je ziet hoe de Aziatische 'huisbaas' van Holly eruit ziet en wordt gespeeld. (Goh, stereotiep much. Dit zou zo passen in Cultuurtheorie.) Anyways: het is een feel good movie. Een hele sterke feel good movie, maar gaat niet té diep.
Toch is het echt geen slechte film. Ik vond hem juist heel leuk en enerzijds kwam dat door de sfeer van de jaren zestig en New York, maar vooral ook door Holly Golightly. Ik vond haar echt een leuk personage, echt zo heerlijk naïef en eigenzinnig. Maar ik zou haar nooit willen zijn want oh god haar leven is a complete mess. (Maar ik zou best met Audrey Hepburn van gezicht willen ruilen!!) Ze is echt niet ideaal en dat maakt haar juist wel leuk. En Paul is ook wel een charmante man, en dat is nogal een understatement if you ask me, dus daarvoor alleen zou je de film al moeten kijken!
Misschien is de film wat oppervlakkig als je kijkt naar de veranderingen ten opzichte van het boek, but who cares? We kijken ook allemaal naar Pretty Woman toch? (hè, yumi?) Maar er zitten zeker quotable waardige momenten in. We hoeven echt niet alleen voor de personages en de kleding te kijken. Ook al is Audrey Hepburn in haar parels en zwarte jurk voor de etalage Tiffany's natuurlijk een waar icoon. Conclusie: darling friends, gaat allen dit zien!
Huggssss,
Iris
Geen opmerkingen:
Een reactie posten