 |
| de omslag van mijn versie, en je weet het nog niet voordat je begint, maar de tekening past echt heel goed bij het verhaal. |
Geschreven door: Stephen King
Uitgekomen in: 1977
Pagina's: 659
Jack Torrance's new job at the Overlook Hotel is the perfect chance for a fresh start. As the off-season caretaker at the atmospheric old hotel, he'll have plenty of time to spend reconnecting with his family and working on his writing. But as the harsh winter weather sets in, the idyllic location feels ever more remote... and more sinister. And the only one to notice the strange and terrible forces gathering around the Overlook is Danny Torrance, a uniquely gifted five-year-old.
Holy freaking fuck. Dit boek, jongens, ik kreeg er bijna een hartaanval van, zo spannend was het. Ik heb de afgelopen weken al regelmatig gerambled over dat het zo spannend was en hoe graag ik de hele tijd wilde doorlezen, maar dat vervaagd bij de finale die letterlijk mijn hart sneller deed kloppen.
Scary shit aside: dit is, naar mijn mening, ook gewoon een goed geschreven boek. King beschrijft de omgeving en hotel precies op zo'n manier dat ik alles zo voor mij kon zien. Ook de gevoelens en gebeurtenissen van de diverse personages worden goed neergezet. Verder weet hij ook op een geloofwaardige manier een vijfjarig kind te schrijven, zonder dat deze meteen kinderachtig overkomt, wat ik ook best knap vind. En zeker omdat het hele boek vanuit het oogpunt van de diverse personages geschreven wordt.
Daar heeft King ook nog een extra "trucje" (bij gebrek aan een beter woord), want het allemaal net wat spannender en intenser maakt. Hij schrijft de gebeurtenissen en de gedachten van de personages zo, dat je echt een "real-time" gedachtenstroom meemaakt. Het is niet echt dat je compleet in de gedachten meegaat, maar hij schrijft het zo dat je precies leest wat een personage denkt op dat moment. Het klinkt een beetje vaagjes ik weet het, maar als je het leest, dan snap je wat ik bedoel.
En wat ik nog meer heel goed vind aan dit boek, is dat het, ondanks de vele flashforwards die het boek bevat, nog steeds ECHT heel spannend blijft. Dankzij de flashforwards denk je dat er iets gaat gebeuren, en dan gebeurt dat ook wel, maar toch anders dan je jezelf had voorgesteld. Dat vind ik erg leuk, ik houd namelijk niet van voorspelbaarheid (wie wel).
Het is aan het begin ook niet precies duidelijk wat eigenlijk het probleem is. De nare dingen kruipen beetje bij beetje het verhaal in, zoals het verhaal beetje bij beetje mij vastgreep.
En het einde, OMIJNGOD het einde.
Ik geef dit boek een 9/10. Ik heb nog nooit gehad dat een boek mij zo opfokte (op een goede manier dan). Congrats to mister King.
M.
Edit: geen "Here's Johnny" in het boek te vinden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten