March - Peace out

Nou jongens, dit was niet onze sterkste maand. Dus.
We zouden eigenlijk wel kunnen oppakken en wegwezen....

MAAR DAT DOEN WE NIET!

Wij zetten door! Gaan verder! Gaan méér posten, harder ons best doen!
Ik geloof in ons.

Maar bij elke reis hoort een eerste stap en die ga ik zetten!
Ik heb besloten deze maand, en misschien ook die gaan komen, mee te doen aan ' project document your life'. 
Ietsje anders dan wel, aangezien het een Twitter-ding is, en ik het voor jullie wil maken :D
Een Nederlands meisje heeft dit bedacht: Lauren.
Het is echt heel cool en mensen over de hele wereld doen het nu.

Terwijl de laatste uurtjes van Mei voorbij gaan kan je je alvast verheugen op Juni.



En guys, vergeet niet: I love you.

Review – The Suspicions of Mr Whicher, or, The Murder At Road Hill House

Titel: The Suspicions of Mr Whicher, or, The Murder At Road Hill House

Schrijfster: Kate Summerscale

Uitgekomen in: 2008

Blz: 302 die de moeite zijn te lezen, de rest is ‘notes’

It is a summer's night in 1860. In an elegant detached Georgian house in the village of Road, Wiltshire, all is quiet. Behind shuttered windows the Kent family lies sound asleep. At some point after midnight a dog barks. The family wakes the next morning to a horrific discovery: an unimaginably gruesome murder has taken place in their home. The household reverberates with shock, not least because the guilty party is surely still among them. Jack Whicher of Scotland Yard, the most celebrated detective of his day, reaches Road Hill House a fortnight later. He faces an unenviable task: to solve a case in which the grieving family are the suspects. The murder provokes national hysteria. The thought of what might be festering behind the closed doors of respectable middle-class homes - scheming servants, rebellious children, insanity, jealousy, loneliness and loathing - arouses fear and a kind of excitement. But when Whicher reaches his shocking conclusion there is uproar and bewilderment. A true story that inspired a generation of writers such as Wilkie Collins, Charles Dickens and Arthur Conan Doyle, this has all the hallmarks of the classic murder mystery - a body; a detective; a country house steeped in secrets. In The Suspicions of Mr Whicher Kate Summerscale untangles the facts behind this notorious case, bringing it back to vivid, extraordinary life. (sorry, lenghty)

 Okaaai. Dit is het boek dat het langste ooit ongelezen op mijn plankje heeft gestaan. Ik weet nog goed dat ik het kocht, samen met dat coole Dracula, the Undead boek. Dat was in.. 2008? 2009? That’s a lot of precious reading time gone by. Maar achteraf kan ik niet echt zeggen dat ik spijt heb dat ik het niet eerder heb gelezen.

Het begint met de introductie van de personages. Toen ik het de vorige keer attempteerde te lezen was ik dan ook na 1 hoofdstuk (of 6 blz..) al gestopt, omdat ik toch niet wist wie al die namen waren en ik had er gewoon geen zin in. Maar laatst was ik dan toch maar opnieuw begonnen, en na die zesde bladzijde werd het eigenlijk een stuk beter, want de moord kwam vrij snel daarna. Dat hele debacle had veel luguberder en enger kunnen zijn (het thriller-aspect vond ik niet zo sterk, het was ook niet spannend ofzo), al was het idee van een 4-jarig jongetje dat uit z’n bed gehaald wordt in een van binnen afgesloten huis, vervolgens gestikt, met messen bewerkt en in een wc-pot geduwd wordt wel behoorlijk vies en verontrustend. Maar eigenlijk krijg je helemaal niet te maken met dat jongetje en die scene wordt ook alleen later beschreven als speculatie en bekenningen (je zit niet echt ooit in  de scene). Vervolgens wordt dus duidelijk dat iemand uit het huishouden het gedaan moet hebben, en de famous (?) detective mr. Jack Whicher wordt ingeschakeld om het raadsel uit te zoeken.

Dit is een waargebeurd verhaal. Volgens mij weet echter nog steeds niemand zeker wat er gebeurd is, en dat klinkt ook door in het boek. Er wordt een schuldige aangewezen en berecht, maar door het verhaal heen en zelfs aan het eind van het boek weet je nog steeds niet helemaal zeker wat nou de situatie was, en er worden nog andere theorieën op los gelaten.

Wat ik wel sterk vond aan dit boek, is dat de personages allemaal verschillende kanten hebben, ze hebben iets te verbergen en je vertrouwt eigenlijk niemand. Wel jammer dat dit maar bij 2 of 3 personages gedaan werd, de rest van de Kent-familie en hun servants werd gewoon niet verdacht en bijna geheel buiten beschouwing gelaten.

Het boek is niet heel erg plot-gebaseerd, het is geen thriller met plotselinge wendingen, het is niet bedoeld om angst aan te jagen. Het is een heeel gedetailleerde beschrijving van de moordzaak, de levens van de betrokken ervoor, tijdens en na de misdaad en wijdt soms uit naar andere vergelijkbare rechtszaken in die tijd. Het is feitelijk geschreven en mist voor mij dat fantastische element en die spanning die andere detective-verhalen zo vermakelijk maken. Dit boek is meer geschikt voor mensen die of wat willen weten over misdaden in victorian england, of die heel geïnteresseerd zijn in de Kent-moordzaak. Voor jullie raad ik het dan ook niet echt aan, het was bij tijden wel leuk, maar niet bijzonder boeiend (zoals ik tijdens Iris zei gisteren was ik tijdens het lezen ook in slaap gevallen (OVERDAG), dus dat zegt al iets). The Suspicions krijgt van mij 2.5/5, wat ik op GR maar heb afgerond op 3 sterren.

En nu ben ik Myrren’s Gift van Fiona McIntosh aan het lezen! Dit is een stuk beter, na eventjes lezen was ik al op blz. 80.. Ik ben nu net voorbij het deel waar Myrren’s situatie een beetje ontwricht raakt zullen we maar zeggen (jeez, die details!), wat de inaugureerden onder jullie wel begrijpen denk ik. Anyway, it’s awesome, en ik ga gelijk weer verder lezen!

With luuuurv,

Josine

Review - Game Of Thrones

Titel: Game Of Thrones
Schijver: George R.R. Martin
Serie: A Song Of Ice And Fire
Pagina's: 807
Uitgegeven in: 1997

This book needs no introduction.

Nou, ik heb het eerste deel van de A Song Of Ice And Fire serie uit. Ik wil hier niet te veel over uitwijden. We kennen de serie allemaal. Zijn of al bij boek nummer 25 of hebben tenminste één seizoen van de tv serie gezien. Ik zelf heb natuurlijk éérst de serie gezien en dat betekent dat ik het boek altijd zal vergelijken met de serie. Dat zat me echter niet dwars. Ik was een hoop al weer vergeten en eigenlijk vond ik het nog steeds even spannend. Net zoals met de boeken van Terry Goodkind had ik bijna geen hinder van de serie.

Natuurlijk was de verwarring, net zoals bij de serie, zeer groot toen ik in het verhaal werd gegooid met twintigduizend personages en geen enkele houvast over wie wie was. Maar dit boek heeft een hoop erg duidelijk voor mij gemaakt. Ik weet niet of ik dingen in de serie gewoon verkeerd begrepen heb of dat het nooit in de serie naar voren was gekomen, maar sommige zaken werden me plots duidelijk! Ik wist echt niet dat Maester Aemon een Targaryen was! En dat Jorah Mormont van die Mormont mensen kwam en nogal een schandaal had veroorzaakt!

Maar ieder fantasy boek heeft natuurlijk zoveel personages en zoveel fantasy boeken hebben de POV hoofdstukken van verschillende mensen. Dat vind ik nog altijd een zeer slimme zet als je het mij vraagt. Je kijkt achter de schermen bij béide kampen of in dit geval bij álle kampen en daar houd ik wel van. Mijn favorieten? Tyrion, Arya en Catelyn. En eigenlijk vind ik hen in de serie ook erg leuk!

Ook even een opmerking over de leeftijden, want werkelijk wat er allemaal met de 13-jarige Dany gebeurt.. Dat shockte me wel even. In de serie leken ze ook jong, maar niet zó jong. Maar dat vond ik niet per se een minpunt of wat dan ook, maar misschien maakte het het wel wat minder geloofwaardig. Over andere elementen had ik niet zo zeer te klagen. Alleen was het einde al gespoiled door de serie en dat was de enige hinder die ik had. Het einde was voor mij niet zo heel interessant meer.

Nou ik ga ze zeker verder lezen. Dus er staat weer een hele serie op mijn to-read lijst. Maar ik ga eerst The Great Gatsby lezen zodat ik de film kan zien! (Wie gaat er wanneer mee (:? )

Hugs,

Iris

Review – Catcher in the Rye

Titel: The Catcher in the Rye

Schrijver: J.D. Salinger

Uitgekomen in: 1951

Blz: 192

There is no discription on the back! Maar dat heeft dit boek ook niet echt nodig, want er is niet veel aan plot om uit te leggen. Onze protagonist, Holden Caulfield, blikt terug op een tijd in zijn zestiende levensjaar (de ‘verteller’ is niet veel verder, Holden is dan zeventien), die hem langzaam maar zeker verandert.

Een van de eerste dingen die mij opvielen toen ik begon met dit boek, was de manier van schrijven. Veel boeken tegenwoordig zijn heel erg in-your-face geschreven, met veel grooootste scènes en grand gestures, levensomvattende beslissingen e.d e.d.. Dat was dit absoluut niet. Eigenlijk is het een simpel verhaal, niet eens echt een verhaal, je volgt Holden alleen maar terwijl hij een paar dagen door verschillende plaatsen rondzwerft, waaronder New York, zijn thuis en de kostschool (waar hij besluit niet meer terug te komen). Het is net een soort maalstroom van gedachten en gebeurtenissen, waardoor je veel te weten komt over de manier waarop Holden tegen de wereld, de mensen om hem heen en ook zichzelf aankijkt.

Holden heeft moeite met iets waarmee veel mensen kampen: verandering. Op sommige punten lijkt hij heel volwassen, bijvoorbeeld als je hem vergelijkt met zijn medestudenten, die hij ‘phony’ noemt; veel mensen zijn nep en weten niet wat belangrijk is en lopen maar met een cirkeltje om hun doel heen (ik para-para-parafraseer). Op dat gebied is Holden vrij volwassen in zijn hoofd, maar dan is hij aan de andere kant ook weer zo kinderlijk.. Hij liegt alles bij elkaar wat los en vast zit, verzint de meest fantastische verhalen, hij kan niet aannemen dat mensen veranderen, zoals zijn jeugdvriendinnetje Jane, die hij nu niet los kan zien van het meisje dat ze was, in plaats van de jonge vrouw die ze wordt. Hij heeft wel weet van veel dingen, maar heeft er geen ervaring mee, zodat hij er eigenlijk toch niet zoveel van weet. Neem bijvoorbeeld seks; hij zegt dat hij hier veel over praat en denkt (het is geen vies boek hoor), maar het komt erop neer dat hij het nog niet heeft gedaan. Die overgang en beslissing is een symbool van een grotere verandering, het verschil tussen kind en volwassen zijn. Dit is iets wat hij eigenlijk niet los wil laten, Holden wil dat alles een beetje hetzelfde blijft. Maar natuurlijk leert hij wel wat levenslessen en eindigt hij op een andere noot dan waarop hij begon.

Het klinkt allemaal een beetje zwaar zo, maar dat was echt totaal niet. Ik zit nu ook meer met deze ideeen in mijn hoofd omdat ik het crashcourse filmpje over Catcher  heb gekeken dan dat ik hiermee bezig was tijdens het lezen. Het leest makkelijk weg en ondanks dat er niet echt een plot in zit, wordt het boek toch niet saai. Ik kan ook niet zeggen dat dit was omdat ik Holden zo’n geweldig personage was, waar ik veel mee meeleefde, want dat was niet zo extreem. Het boek heeft gewoon iets, bepaalde punten zullen voor iedereen wel een beetje herkenbaar zijn, het is goed voor te stellen dat Holden een normale tiener is (al dacht ik door de onderwerpen waar hij telkens over begon en zijn manier van praten wel dat hij een beetje sociaal gestoord was, maybe it’s just me).

Ik vond het een goed boek, maar het heeft niet zoveel indruk op me gemaakt als dat het bij sommige mensen doet. Dit is wel een goed verhaal voor jongvolwassenen, als je ook nog een beetje om die transitie van kind/volwassene heenzweeft. Het is herkenbaar, of je nu wel of niet een soortgelijke tijd als Holden doormaakt. En natuurlijk is het een van dé Amerikaanse klassiekers, dus dat is ook al een reden om het te lezen.

Om een lang verhaal kort te maken; van dit boek lezen word je niet slechter, en het kan zomaar zijn dat je iets leert, over jezelf of over anderen. Dus heb je ‘m in je kast liggen; laat hem niet tot in de eeuwigheid verstoffen!

De rating is een beetje moeilijk voor mij, maar ik ga voor de 3.5/5. Misschien dat een toekomstige reread nog een beetje waardering erboven op kan scheppen.

So long,

J.

mapril

Die quesadillas hieronder zien er wel lekker uit, mjammmjamm. Jullie koken allemaal te veel lekkere dingen! Maar op verzoek van Iris, hier ook mijn april wrapup en may tobedoo, ook al is mei al bijna voor de helft voorbij en dat soort nonsens..

De maanden vloeien in mijn hoofd een beetje te goed in elkaar over, ik kan me echt niet herinneren wat ik allemaal gedaan heb.. Dus hier maar even een overzichtje van alles dat ik me kan herinneren;

workie. Workie. Workie. Naar Nijmegen geweest! Iron Man 3 gezien die een beetje schrapnel in mijn hart heeft achtergelaten! Wauw ik ben echt een zeef ik weet niet al niks meer. Ik ben in ieder geval ook naar Walibi geweest, maar dat was op 1 mei. Het was wel superleuk! I looooove the rollercoaster! Verder.. ah who cares :)

En eens even kijken, wat heb ik allemaal gelezen.. Zo superveel was het niet hoor Iris, maar 6 boeken! Het waren:

- Game of Thrones REREAAAD! Ik vond m nog leuker dan de eerste keer (vandaar dat ik er op goodreads ook maar 5 ipv 4 sterren van heb gemaakt), misschien omdat alles nu niet meer zo verwarrend is en zelfs de 'vervelende' personages door de serie en andere boeken in mijn hoofd toch bad-ass en leuk zijn geworden (ahumcerseisansatyrionjaimeeverybodyinkingslanding)
- De verborgen geschiedenis van Donna Tart; bijzonder en leuk! Mijn eerste Nederlandse boek in lange tijd volgens mij..
- A Feast For Crows; was een beetje in de GoT mood en it was sooooo goooooood!
- Het ongelofelijke schooljaar van Scarlett Mckenzie; voor 2,95 bij de kringloper, yehlll. En hij ging supersnel en was erg leuk! Dus binnenkort op zoek naar andere boeken van Jaclyn Moriarty (speaking of Moriarty, Sherlock kijken bij mardie was ook leuk! Ahh wanneer komen de nieuwe afleveringen!!)
- Murder on the Orient Express, zie revieww
- The Queen of Attolia; ik weet niet precies wat het is met deze boeken, maar ze hebben telkens zooo'n verrassende plottwist ofzo, en in deze was dat ook erg leuk! + de hele 'ancient Greece' sfeer is my thing.

En dat was heeet! Verder heb ik ook wat Supernatural gekeken, maar wel in ongeveer versnelling -10 met mards vergeleken, en Arrow bijgekeken (al was dat ook in mei); ik weet niet wie het allemaal keken, maar de tweede helft van het seizoen is echt zoveel beter! En nu komt volgende week de finale! What else, what else.. Game of Thrones, Doctor Who (OMG WAT GAAT ER GEBEUREN IN DE CHRISTMAS SPECIAL EN DE VOLGENDE AFLEVERING IS DOOR NEIL GAIMAN GESCHREVNE EN DE LAATSTE AFL HEET THE NAME OF THE DOCTOR OFZOO!) 
Heb ook the Avengers, Hook, Pitch Perfect en vast nog wat andere dingen gezien.

En voor de komende maanden! Ik had een klein stapeltje van een stuk of 10 (inclusief sommige van vorige maand) boeken voor mezelf gemaakt die uitmoeten 1. voordat ik naar Vietnam ga, en 2. voordat ik nieuwe boeken ga kopen (nu moet ik of heeel snel lezen of ik ga nummer 2 verbreken als ik met mardie (en anderen?) naar utrecht en amsterdam ga.. oeps.

Anyway, momenteel bestaat die nog uit;

- Tender is the Night van F. Scott Fitzgerald
- Catcher in the Rye van J.D. Salinger
- Sherlock Holmes complete dinges vol. 1 - you know who
- de Drie Musketiers - alex dummie
- The Suspicions of Mr Whicher, or, the Murder at Roadhill House - vannnnnn Kate huppeldepup (ik kan het nu niet zien)
- Bill Bryson's Down Under 

waarvan ik momenteel Tender is the Night, Catcher in the Rye, Sherlock Holmes en Down Under aan het lezen ben. So yay for me. En eigenlijk moet ik weer wat meer reviewen dus ik zweer dat ik van al deze boeken een review zal schrijven als de tijd daar rijp voor is.

Worden jullie ook zo depressief maar tegelijkertijd excited als je naar je TBR stapeltje kijkt? Want ik krijg er erg veel zin van om te lezen, maar aan de andere kant lijkt (haha) ie steeds groter te worden als ik ernaar kijk.. BOOKBUYINGBAN TIJD! Tenzij het echt een necessary buy is. En iemand mij toestemming geeft. I like this plan.

En wie is er allemaal al bruin ;D

May TBR- Yumi + Kookpost

Toch maar een TBR, hoewel die keisaai gaat zijn. Ik zit een beetje in een lees-dipje, dus ik heb niet veel plannen voor deze maand. Ik ga af en toe een sprookje lezen, lekker gemakkelijk en snel. Ik heb Leviathan btw uitgelezen, dus die staat niet meer op het lijstje. Omdat Iris em al heeft gelezen ga ik er een kleine review over schrijven, maar voor de rest een discussie! Want ik heb er super veel ideeën van gekregen.

De TBR: Daughter of the Forest, ik ben er al in begonnen en hij leest verbazingwekkend snel. Hij is wel zo’n 600 pagina’s, dus ik kan er niet heel veel naast lezen. Daarom alleen maar The Secret Garden van Frances Hodgson Burnett, een (halve?)klassieker ;)

Omdat mijn TBR niet zo bijzonder is, doe ik er maar een kookpost bij.

Chicken Quesadilla

Deze moet in ieder geval Iris bekend in de oren klinken, want deze heb ik met haar gekookt.

Oke, ik ben eigenlijk een beetje vergeten hoe we ze hebben gemaakt. Ik weet nog wel dat het omdraaien van deze heerlijke krengen een karwei voor Iris was.

Heel simpel: je mikt wat Cajun kruiden over je kip heen, dan bak je ze en snij je ze in kleine stukjes MAAR, dat mag ook in een andere volgorde. Whatever flows your boat.

Dan snij je ondertussen je uitjes, paprika en andere lekkere dingetjes (die wij niet hadden).

Vervolgens dump je gewoon je tortilla vol met kaas alsof je leven er van af hangt. Je gooit de rest van je ingrediënten er op, topt het met een andere tortilla en KLAAR.... zou je denken..

Maar nee! Dan begint het pas! Probeer die dingen maar eens om te draaien in een pan zonder dat er iets uitvalt. Als dat je lukt, props.

Deze quesadilla werd geserveerd met een sausje van Biogarde+bieslook+halve citroen en een salade à la Iris van tomaten. Oh ja, en ook nog nasi volgens mij...

Warning: 1 van deze dingen is eigenlijk al meer dan genoeg... Je kan wel raden dat we veels te veel hadden. (die nasi is volgens mij ook niet op gegaan)

Zie hier het resultaat:

Oh ja en voor diegene die het nog niet gezien hadden: 

Mijn nieuwste filmpje :)

I Like To Wrap It Up and Bake Pies

Hello guys,

Omdat mijn wrap-up niet zo heel impressive is en ik deels hetzelfde mee maak als Yumi, combineer ik deze post met een receptje!

Maar eerst mijn korte wrap-up:
Ik heb deze maand drie boeken uitgelezen: Temple Of The Winds, Uglies en Harry Potter and The Philosopher's Stone. Een review van Uglies kunnen jullie hier lezen. Niet een erg impressive lijst als je bedenkt dat ik de eerste al bijna uit had, Uglies niet erg lang was en Harry Potter natuurlijk een reread én fastread was. Maar goed, ik ben erg ver gekomen in Freedom en Game Of Thrones.
Daarnaast heb ik ook nog een aantal films gekeken: À bout de souffle, Tystnaden (The Silence), A Royal Affair en Pitch Perfect. Nou van A Royal Affair kunnen jullie hier een review lezen en jullie weten al van Yumi wat voor een beauty Tystnaden is. En ik hoef geen woorden meer vuil te maken aan Pitch Perfect ofcourse.

Dat was de wrap-up! (Boedapest verhalen komen nog, misschien kan ik samen werken met Yumi (: ) Maar nu the foooood! Weet je nog, Josine, in Londen bij dat pub achtige restaurant? Toen we toetjes hadden besteld en jij de banoffee pie had genomen? Die waarvan Linh en ik de slagroom af hebben gegeten? Nou, die heb ik gemaakt vandaag! Ik kan jullie nog niet beloven dat het heerlijk is, want hij staat nog in de koelkast, maar alvast wel het receptje want oh mi gado (ghehe) het ziet er heerlijk uit!

Ingrediënten:
- ong. 300 gram digestive koekjes
- ong. 100 gram boter (zorg dat ie al op kamertemperatuur is als je begint)
- een blikje gecondenseerde melk (die vindt u bij de AH waarschijnlijk bij de kokosmelk)
- 500 ml slagroom (mag ook minder, mag ook meer)
- wat poedersuiker
- stuk of 3/4 bananen
- wat kaneel en wat chocolade schaafsel

Nou heb ik dit hele recept helemaal verkeerd aangepakt, dus ik geef jullie een andere volgorde dan die ik gehanteerd heb en wat tips aangezien er bij een hoop fout is gegaan :'D.

1) Begin met het kruimelen van de koekjes. Stop ze in een stevig plastic zakje en sla ze maar tot kruimels.  Als je dat gedaan hebt pak je een kom die groot genoeg is waar je de boter in doet, die je even 'roert' met een vork of zo en daar doe je beetje bij beetje de kruimels bij. Het hoeft niet super sticky te zijn, want als de boter in de koelkast stolt dan is bodem weer wat vaster. Dus als het gemengd is druk je de koekboterkruimels aan in een taart vorm en zet je die in de koelkast.

2) Het moeilijkste van dit recept: de gecondenseerde melk laten karameliseren. Er zijn verschillende mogelijkheden, maar omdat één manier kans op exploderingsgevaar met zich meebrengt (zoek maar op het internet op) ben ik voor de simpelere en veiligere manier gegaan: je opent het blikje, doet het in een pannetje, zet het op het vuur en roeren maar! In het begin kun je dat op groot vuur doen, maar als het begint te koken zet hem dan op het klein want anders brandt de melk aan. Roeren tot het steeds dikker wordt en uiteindelijk niet meer van je lepel/klopper 'loopt'. Het heeft waarschijnlijk een licht bruine kleur gekregen.

3) De karamel moet wat afkoelen voor je het op de bodem doet dus nu kun je je banenen in plakjes snijden deze mengen met wat citroensap als je dat hebt zodat ze niet te erg verkleuren en als je wilt er wat kaneel doorheen doen.

4) De slagroom kan nu geklopt worden. Hoeveel je gebruikt kun je helemaal zelf weten, ook de hoeveelheid poedersuiker kan verschillen. Alleen is de rest van de taart al erg zoet, dus zou ik slagroom juist niet te veel met suiker mengen. Let wel op dat je niet te lang doorklopt! Anders gaat ie boteren en zuur worden. (Gebeurde bij mij net niet)

5) De karamel moet niet te lang afkoelen, want dan wordt hij nóg dikker en kun je hem niet over de fragiele koekjesbodem uitstrijken. Als dat wel het geval is kun je even wat (overgebleven) slagroom warm maken en op het vuur door de karamel roeren. En dan kun je hem uitstrijken over de bodem! Daar boven op mag de banaan en vervolgens de slagroom. Voor de final touch kun je nog wat kaneel over de bovenkant strooien en wat chocolade schaafsel. Maar dat hoeft natuurlijk niet per se!

Het resultaat:

Hugs,
Iris

P.S. Yumi tell us about George Watski! En Josine jij hebt echt boeken verslónden de afgelopen tijd! Tell us 'bout it!

Wraptastic! - April

(okay de titel komt van een hele slechte infomercial over de Wraptastic waar ik echt een hele flauwe maar wel heel grappige voiceover van heb gezien (denk mastermovies maar dan iets minder bot) kijk hier jullie vinden het waarschijnlijk echt niet leuk maar ik lachte me dood serieus maar anyways)

JONGENS
BOEDAPEST STORIES
I WANT THEM
GIVE THEM TO MEEEEE
maar serieus we moeten binnenkort afspreken om jullie fantastische (tenminste ik denk dat ik wel mag aannemen dat het fantastisch was) reis te bespreken! (also other things)

btw: zet in je agenda als je mee wil: 26 mei gaan ik et la Josine naar de GoT-expositie!

maar nu
naar de maand april

Wat heb ik gedaan:
- BIO VAN DIEREN AFGESLOTEN MET EEN VOLDOENDE WHATUP
- systeembio aka wiskunde aka hel niet gehaald maar he als het goed is mag ik hem herkansen dus geen zorgen!
- de Harry Potter niet zo marathon die echt supergezellig was! Het was echt lang geleden dat ik zo gelachen heb :)
- Chillen in het park en op mijn balkon omdat het EINDELIJK LENTE IS JEEEEE DAT WERD TIJD (I'm talking to you, universe) maar YAY zon en dus ook weer meteen keihard verbrand want dat doe als je mij bent en een uur in de zon zit. Did I also mention DAT DE ZON SCHIJNT
(ik ben de laatste tijd zo vrolijk het is gewoon bijna eng)
- Gewerkt omdat ik eindelijk weer een baan heb en dus niet meer arm ben (naja, nadat ik mijn duikcursus betaald heb als het goed is)
- Uitgekozen als mentor voor de introductie van biologie WEET JE HOE LEUK DAT WORDT :D

Wat heb ik gelezen?
Ik ben alleen maar begonnen in de Schaduw van de Wind, maar ik kan er niet echt lekker inkomen of zo, dus ik denk dat ik maar een aantal nieuwe boeken moet kopen (winkwinknudgenudge), misschien iets lichter materiaal (tips, iemand?), of het tweede deel van Duin.. Hmm.

Wat heb ik gezien:
Iron Man 3 (JONGENS GA HEM KIJKEN HIJ IS ZO EPIC JEEEEEEEEMIG)
Battle Royale: en ik weet nog steeds niet goed wat ik er van moet vinden
Exit Through The Gift Shop: awesome
Seizoen 2 t/m 6 van Supernatural ohjongenswatdoeikmetmijnleven
Game of Thrones tot waar de afleveringen gebleven zijn en JONGENS HET IS ZO VET

Dus. Dat was ongeveer mijn leven de afgelopen maand. En ik ben er blij mee!
Let me know about the meeting yesh/yesh?

Okay bai!
M.

That’s a Wrap!- April Edition

What did I do?

Sooo that was something..

- Einde der tentamenweek nummer 3 die Iris en ik btw allebei hebben gehaald.

- Om te vieren was er een tripje naar Amsterdam. Wat zouden we daar nog hebben gedaan..?

- Het weekend met de Harry Potter *ahum* marathon en daarna de CF-run. Super leuk dus!

- De musical van de KSE. Guys. I cried.

- MADRID. Jep. Na Londen was er Madrid. Foto’s beneden!

- Het kroegcollege die wij met de Filmcommissie hadden georganiseerd. Zeker geslaagd.

- BOEDAPEST. Jep. Na Londen en Madrid kwam Boedapest :D Die foto’s komen in een afzonderlijke post denk ik :)

What did I read?

YES. Ik heb het echt goed gedaan deze maand.

- Duizend Schitterende Zonnen: still love it.

- Kweenie: good gosh, still LOVE IT. Ik ga hier nog eens wat over schrijven.

En ik ben begonnen in de Fairytales! Het voorwoord van Funke was kort, maar prima. Het eerste sprookje ‘Hans in Luck’ was zo vreemd en ik had er nog nooit van gehoord :)

What did I watch?

The Silver Linings Playbook: soo nice! GA EM KIJKEN.

Pippi gaat aan boord: PIPPI!

Het Grote Verhaal van Winnie de Poeh: keihard gelachen! Ik vind Winnie de Poeh eigenlijk best wel saai xD

À bout de souffle: niet echt mijn favo film, maar best prima voor een film verplichte film :)

Pippi Taka Tuka

The Lucky One: no. Ik was een seconde vergeten welke film dit was maar NO. Echt niet cool, niet realistisch, Amerikaans, bluh.

The Silent: was even vergeten waar deze over ging, maar dit is serieus een van de betere films guys. Voor school of niet, ik vond hem echt cool.

Pitch Perfect (2x): ik heb em twee keer gezien. Do I need to say more. IT'S MY JAM.

Argo: oscar voor beste film? Meh, ik zie het niet echt. Ik vond het een beetje voorspelbaar, zeker MEGA spannend, maar het was zeker té Amerikaans en ik vond soms zelfs een beetje racistisch. Wel een keer kijken en vertel wat jullie ervan vonden, want ik ben echt benieuwd!