Review - Uglies

 

Titel: Uglies
Schrijver: Scott Westerfeld
Pagina's: 425
Uitgegeven in: 2005

Tally Youngblood is about to turn sixteen, and she can't wait for the operation that turns everyone from a repellent ugly into a stunningly attractive pretty and catapults you into a high-tech paradise where your only job is to party. But new friend Shay would rather hoverboard to "the Smoke" and be free. Tally learns about a whole new side of the pretty world and it isn't very pretty. The "Special Circumstances" authority Dr Cable offers Tally the worst choice she can imagine: find her friend and turn her in, or never turn pretty at all. The choice Tally makes changes her world forever.

Eindelijk zo'n jaar na het schrijven van het profielwerkstuk heb ik toch écht het boek gelezen dat vaak als het eerste YA dystopische boek wordt gezien. Ik ben vooral begonnen met lezen zonder verwachtingen. Ergens had ik heel veel hoop en ik twijfel nog of ik teleurgesteld ben of niet, maar hier een review for you guys!

Nou, je wordt zestien en je wordt mooi gemaakt: welke zestienjarige wil dat nou niet? Ik geloof dat dat al genoeg stof tot nadenken geeft. Het idee van de mensen uit Tally's wereld is namelijk dit: we maken iedereen prachtig perfect mooi zodat er geen ongelijkheid meer is. Dus ze willen eigenlijk bereiken dat uiterlijk geen rol speelt, maar dat doen ze door juist het uiterlijk belangrijk te maken? Hoe erg ben je dan doorgedraaid? Verder zijn de mensen zelfvoorzienend geworden, onafhankelijk van de natuur, andere mensen ofwel van de buitenwereld. Om het simpel te zeggen: alles is nep. En de kinderen uit die wereld wordt ingeprent dat dit allemaal heel normaal is.

Onze protagonist, Tally, vindt natuurlijk uit dat haar perfecte ideale wereldje niet zo perfect is. Er zijn genoeg motivaties voor Tally aan te wijzen om tegen haar eigen wereld in te gaan, maar sadly is de hoofdreden een jongen. Want wat zou een YA zijn zonder een romance? En het is niet eens een héel erg goede. Het was vervelend te zien dat een potentieel goed verhaal zo verpest kan worden. En toen vroeg ik me af: zijn er YA's zonder dat romances van groot belang zijn? Het ergste was nog dat de vriendin van de hoofdpersoon zeer slecht werd afgespiegeld. Vriendschap heeft plots geen waarde meer. En ik heb daar zó veel problemen mee.

Maar dat was niet alles waar dit boek over ging natuurlijk. De high-tec stuff was erg interessant en de kwaadaardige orchideeën vond ik zeer awesome én metaforisch. Het is natuurlijk een jongeren boek en de world building is niet erg uitvoerig: het laat veel aan de verbeelding over. Daar is natuurlijk niets mis mee. Misschien verklaart dat ook waarom het op sommige punten wat oppervlakkeriger lijkt dan je verwacht. Het is immers een jongerenboek en geen hoogstaande volwassen literatuur. Toch zet dit alles zeker aan tot denken en ik denk dat die effort al beloond mag worden. Die relatie tussen Tally en een bepaalde jongen is misschien typisch YA, maar de setting van die relatie is wel zeker interessant en food for thought, maar alleen als je daar werkelijk aandacht aan besteedt. En soms kwam niet alles even goed uit de verf.

Ik heb echt een hoop gedachten over dit boek en ik zou ze graag allemaal opschrijven, maar dan wordt het echt geen beknopte review meer. Het einde heeft me wel erg geïnteresseerd in het vervolg, dus misschien plaats ik nog wel eens wat over de serie. Ter conclusie geef ik het boek 4 van de 5. Het is een fast-read, het is fast-paced, het is een fast-love, en het is tot op zekere hoogte foodforthought.

Hugs,
Iris