Schrijver: Becca Fitzpatrick
Serie: Hush, hush #1
Genre: Young Adult, Paranormal
Pagina's: 391
Uitgegeven in: 2009
A sacred oath, a fallen angel, a forbidden love.
When Nora and Patch or forced together as lab partners, Nora would rather fall to her death than put up with his elusive answers to her questions, his teasing, and his infuriatingly handsome face and hypnotizing eyes. It seems Patch was put on earth just to drive her crazy.
But before long, Nora's defenses start to break down as her curiosity about Patch heats up. Why does he always seem to be wherever she is and know exactly what she's thinking? How does he know what to say to both attract and repulse her? And what's up with those V-shaped scars on his chiseled back?
As their connection grows stronger, Nora's own life becomes increasingly fragile. Nora needs to decide: Is Patch the one who wants to do her harm or the one who will keep her safe? Has she fallen for one of the fallen?
Om eerlijk te zijn: ik vond dit boek eigenlijk heel leuk, maar stiekem was het gewoon echt heel slecht.
Het boek is echt hilarisch. Het zit vol van die momenten
waarin je wil roepen naar dat meisje: NIET DOEN! WAT DENK JE NOU ZELF? Net zoals momenten in scary-movies waarin je weet wat er gaat gebeuren, maar op de een of andere manier begrijpt de hoofdpersoon dat niet.
Nora weet
dat die ene jongen slecht voor d’r is, ontkent het de hele tijd, maar
ondertussen spreekt ze telkens alleen met hem af -.-‘ Echt zo van: Whut? Ze trekt gewoon geen lijn met zichzelf: óf je bent bang voor hem, óf je vind hem leuk.
Het had ook heerlijke, doorzichtige foreshadowing. Hij noemt
haar Angel, ze gaan in een attractie die de ‘ArchAngel’ heet en er gebeuren
allerlei dingen die ze niet kan begrijpen… Totdat ze op een dag op zoek gaat op het internet… Wáár heb ik dit eerder gehoord? Leest er niemand in die
novels nog een informatief boek ofzo?
Maar om eerlijk te zijn: ik vond het geweldig xD Het was zo
simpel, de regelafstand was 1,5 en er was constant dialoog. Ik heb hem best
snel uitgelezen. Kon het boek zo wegleggen en de volgende keer precies weten
wat er was gebeurd (niets echt boeiends) en het was gewoon GEMAKKELIJK.
Het einde was een beetje all over the place, het was net of Fitzpatrick niet kon kiezen welke actiescenes ze erin wilde stoppen en ze er toen allemaal maar instopte. Het werd er niet echt spannender door, maar ja.
Ik geef het nog niet op hoor. Deze boeken (vampiers, weerwolven, engelen, feeën en zeemeerminnen) kunnen ook heel goed zijn. Ze moeten alleen anders vertelt worden. Niet weer datzelfde scenario met één iemand die er achter moet komen, je kunt het ook omdraaien weet je wel.
Ik geef Hush, hush 2/5 sterren. Ik had het 3 kunnen geven, maar daar was het eigenlijk niet echt goed genoeg voor. Ik had het ook 1 ster kunnen geven, maar omdat ik er best van genoten heb kon ik dat niet over m'n hart verkrijgen xD
By the by, we hadden de 14e echt super veel bezoekers en ík weet niet waarom..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten