Just sayin'..

Voor de Perks kwam de trailer van deze film:
Jullie kijken meestal de filmpjes niet, maar neem deze 5 minuten even. Écht helemaal afkijken en ik beloof je dat je anders gaat denken over film.

Did I say to much?

Double hundred whammy! en meisje gekleed in bloed

Wow, jongens, dat we al zoveel gepost hebben! Ik ben echt blij dat we het een beetje volhouden, het is toch een manier om een beetje samen te zijn als jullie allemaal hard aan het werk zijn op school. Jullie zijn de leukste friends :) En in celebration of that:

(gestolen van een of andere tumblr)

Denk daar maar dit liedje bij, matched best goed bij Monica's moves. x]

En thanks voor de wishlist mards, en de reminder dat ik ook nog een feestje moet geven.. It's coming.

En nu om te zorgen dat wij vandaag allemaal een efficiente post hebben gemaakt, mijn review voor Anna Dressed in Blood!

Titel: Anna Dressed in Blood
Schrijfster: Kendare Blake
Serie: Anna (Anna #1, apparently)
Genre: "horror"?, spanning, YA
Bladzijdeteller: 369, in de UK paperback

Cas Lowood is no ordinary guy - he hunts dead people.
People like Anna. Anna Dressed in Blood. A beautiful, murderous ghost entangled in curses and rage. Cas knows he must destroy her, but as her tragic past is revealed, he starts to understand why Anna has killed everyone who's ever dared to enter her spooky home.
Everyone, that is, except Cas...

Just your average boy-meets-girl, girl-kills-people story.

Nou, bij het lezen van deze beschrijving dacht ik meteen twee dingen, die misschien ook wel bij jullie zijn opgekomen. Eerst, supervet! Een hele nieuwe spin in het YA-genre, een ghostbuster?? Dat is weer eens iets anders dan de meeste andere mythologische figuren die vaak de voorkeur krijgen in het genre. Het tweede maakte me dan weer een beetje minder excited; en dat is het onontkomelijke feit dat de hoofdpersoon natuurlijk valt voor het geestenmeisje (oeh, spoilers jongens. -.-) Gelukkig stoorde me dat totaal niet in het boek, en was het eigenlijk best goed uitgevoerd!

Eerst maar even wat ik wat minder vond aan het boek. Je wordt meteen in het verhaal gegooid, en het sleept je goed mee (das een pluspunt hoor), maar je weet eigenlijk niets over de 'geestenwereld' waarin we blijkbaar zitten. Ik vond het een beetje jammer dat die lore  die normaal achter zoiets zit niet echt verder uitgediept werd.. Ook was de ontwikkeling van de personages nog een beetje aan de vlakke kant. Misschien komen deze dingen in het vervolg wel naar boven.
Verder mochten van mij de vechtscenes wel wat uitgebreider en visueler, maar dit is natuurlijk moeilijk in een boek, want dat krijg je nooit zo goed overgebracht als on the screen (dit boek zou trouwens wel leuk zijn als film!).
En mijn laatste minpuntje. Ik dacht dat dit wel een goeie Halloween-read zou zijn, lekker eng, met geesten enzo.. Helaas viel de creep-factor nogal mee. Het was niet vervelend ofzo, maar het had van mij enger gemogen! Vooral aangezien er dingen zoals Get ready to sleep with the light on op de achterkant stonden. Ik slaap nog steeds in het donker, hoor.

En dan the good stuff! Sowieso, het verhaal. Het deed me vanaf bladzijde 1 denken aan Supernatural, en dat is natuurlijk een kick-ass serie! Het feit dat ik daardoor de hoofdpersoon als Jensen Ackles voorstelde, maakt het er ook niet erger op, hehe. Het leest supersnel en je zit er zo in, het verhaal vloeit heel natuurlijk voort. Ook de dialoog en gedachten van Cas komen geloofwaardig over. Bijvoorbeeld; ze zijn natuurlijk tieners, en tieners vloeken.. In dit boek wordt rustig fuck gezegd, niet zoals in de andere YA's waar het als effing of the f-word gezegd wordt. Vond ik wel fijn, want iedereen denkt en zegt het toch.

En dan de personages. Ik was niet bepaald weg van Cas, al wastie een goede hoofdpersoon en zeker niet vervelend om te lezen. Maar de rest vond ik leuker! Anna was leuk omdat ze gewoon een ass-kicking dood persoon is, een een stoere sterke geest is altijd impressive, toch! Het leukste personage vond ik Carmel. Ze is een bijpersonage (? Je weet wat ik bedoel), en eerst wordt ze een beetje afgeschilderd als Regina George, the queen bee, maar eigenlijk is ze superstoer. Dus voor mij een mix tussen Mean Girls en Ruby van Supernatural (wel die van seizoen 3, niet 4). Erg geslaagd! Ik hoop echt dat zij ook prominent naar voren komt in het volgende boek.

Gesproken over het volgende boek.. het einde was erg leuk! Er werd goed naar de climax opgebouwd, en het laat je niet echt met een cliffhanger achter, maar toch wel dat je weet wat er in het vervolg te wachten staat, en dat je het ook wil weten. Voor mij is het vergelijkbaar met het kijken van het einde van afl 2.01 van Fringe. (sorry, heb even geen andere vergelijking..)

Het boek was niet het meest brilliante verhaal, of meest geweldige personagebouw ooit, en het voelde meer als een aflevering dan een heel seizoen als je begrijpt wat ik bedoel, maar het was erg leuk en ik ben er zo doorheen gekomen! Het is zeker wel een boek dat je in een sitting uit zou kunnen lezen. Ik kijk uit naar het volgende deel, Girl of Nightmares, dat volgend jaar ergens uitkomt. Dus aan jullie ook, Anna Dressed in Blood is de moeite waard!
Het boek krijgt van mij 4 sterretjes!

Ajuu met de plu!

Josine

200ste post! We did it! :D

En volledig in de stijl van random reviews wordt deze random (nou ja niet echt) maar vooral niet zo epic als dat zo'n post misschien behoort te zijn. Dit is namelijk mijn b-daywishlist!

Boeken:
- Mistborn (Iris, je hebt me echt totally excited gemaakt! :D)
- Iets van Jane Austen (alles mag, ik heb zelfs nog niet de orginele P&P, sla me niet ajb)
- De schaduw van de wind
- Percy Jackson 2 (geen idee meer hoe die heet)
- Y: the last man 3 of 4
- Het tweede deel van de Myrren's gift serie, jullie weten wel welke ik bedoel ;)
- Les Miserables
- Chainfire (SoT-serie)
- Batman: Year One/ Batman: The Long Halloween

CD's
- Ceremonials - Florence + The Machine
- Back to Black - Amy Winehouse
- Discovery - Daft Punk
- Conditions - The Temper Trap

Films:
- The Avengers
- Drive
- The Ides of March
- Pulp Fiction
- An Education
- The Fantastic Mr. Fox

Mooie posters vind ik ook altijd leuk ;)

En dingetjes voor in mijn huis! Servies en bestek heb ik al, op mokken en (wijn)glazen na. Ik ga een muur in mijn kamer paars verven, en voor de rest heb ik wat ik een beetje duizend en een nacht-kleuren noem, snappen jullie het dan? Dus wel felle kleuren, maar dan een beetje chique.. Heel duidelijk, I know.

Dus bij deze, mocht je geen inspiratie hebben.. ;)

Byeaa!
Mardie.

P.S.: 27 november bestaat de blog 1 jaar (met alle tijd erbij dat we er niks opgezet hebben). O:

Feel ALL the feels

Guysguys!
Ik zal niets spoilen (voor zover dat nog kan) maar ik wil even wat zeggen of The Perks.
OMGOMGOMG het was ongelofelijk. 
Ik was zelf al een beetje vergeten hoe het boek ging, ik wist alleen nog het gevoel wat ik erbij had toen ik het las: en ze hebben het perfect gefilmd. Logan Lerman was echt goed, Emma Watson was goed en EZRA freaking MILLER, omg.
Weet je wat het is? Dit boek was op de een of andere manier mijn TFIOS en de film heeft aan deze verwachting voldaan. It made me cry like a baby en ik was niet de enige in de zaal (dit is serieus, er zat iemand achter me te huilen. Niet als in snikken en je neus snuiten, maar als in full on CRYING)
Na afloop bleef de zaal (oké, ik geef toe, het waren misschien 20 mensen) collectief zitten. Het was alsof iedereen even naar diegene keek waarmee hij/zij was gekomen en alsof iedereen een soort moment had. Toen iedereen uiteindelijk naar buiten liep was er zelfs een koppel die stilstond voor de uitgang en waarvan het meisje heartbreakingly aan het huilen was in het shirt van de jongen. 
So yeah, het was een bijzondere avond.

Ga de film zien.


PS. de volgende post is onze 200e :D

Ranting, reviewing and rambling about Mistborn

My dear friends,

Ik geloof niet dat ik nog enige rationaliteit in me heb, nu ik net het laatste boek van de Mistborn serie heb uitgelezen. Brandon Sanderson, thanks a lot dude for making me an emotional wreck. Jullie kunnen je vast nog wel een bepaalde post herinneren van een paar maanden geleden waarin ik helemaal doorsloeg. Nou, dat gerant probeer ik nu zoveel mogelijk in te houden, maar ik voel me precies het zelfde! Vanbinnen sta ik op springen; ik heb zoveel gedachten en gevoelens over dit boek dat ik er gek van wordt. Dus probeer ik ze hier even op te sommen.
Ik heb ontzettend veel waardering voor het idee van werkelijkheid dat Sanderson in zijn serie gebruikt. Het begon in het eerste boek heel klein. Met een tiran, zoals die ook nog in onze wereld kan bestaan, maar het laatste boek bracht het op een heel ander level. Heel kort en bondig samengevat: de wereld gaat er aan. Opvallend want onze wereld zou ook aan een einde komen.

Daarnaast is er één personage, Sazed, die voor mij een extra realistisch element vormde in het verhaal. Of nog beter gezegd, welke gedachten hij had. Deze hadden betrekking op geloven en een geloof hebben. Sanderson is zelf gelovig (goh hij is een Amerikaan) en hij is zelfs een missionaris. Nou zul je vast denken dat hij nogal gaat preachen in zijn boek om gelovig te zijn, maar hij legde juist in het laatste deel de nadruk op twijfel en de gebreken van het geloof. Dat vond ik heel sterk en eigenlijk had ik niet door dat hij een gelovig man was, tot het einde, maar ik geloof dat dat uiteindelijk ook echt paste en niet vreemd was maar eerder nodig om tot een goed einde te komen. Hij heeft me niet ineens bekeerd ofzo, maar ik begrijp het en bovendien geloofde ik met heel mijn hart in de personages uit de Mistborn serie.

Maar niet alleen die strijd van het geloven en niet-geloven in iets en het verliezen van hoop, maar ook de strijd van het innerlijk kwam zo geweldig naar voren. Dat conflict tussen zijn wie je wilt zijn en zijn wie je moet zijn. Doen wat nodig is en doen wat binnen je principes ligt. Vertrouwen in jezelf vinden en zelfvertrouwen uitstralen omdat je accepteert en snapt wie je bent. Al die tegenstellingen maakten de personages ontzetten tastbaar en echt. Vin, Elend, Sazed, Spook, Breeze, Kelsier, Ham, Clubs, Dockson, Demoux en zelfs de Lord Ruler himself waren geweldige uitgewerkte karakters. Als je het niet wilt lezen voor het verhaal doe het dan om die personages te leren kennen, you'll love them.

Wauw ik heb al een hoop geschreven, maar ik heb echt nog heel veel te zeggen, maar ik ga jullie niet met alles vervelen. Ik wil alleen nog zeggen dat het eerste boek niet meer te vergelijken is met het derde. Het heeft zo'n grote ontwikkeling mee gemaakt dat ik me er over verbaas hoe logisch het allemaal toch nog lijkt. Vooral hoe geniaal het nog steeds in elkaar steekt. Het is net J.K. Rowling's talent om kleine dingetjes in één boek ineens terug te laten komen in een later boek. Zo slim en geniaal, dat heeft een high fantasy echt nodig.

Als laatste wil ik nog aanhalen dat ik me pas nu echt gerealiseerd heb hoeveel waarheid en werkelijkheid er in een goed fantasy verhaal kan zitten. Al die dystopische werelden met tirannen en onderdrukking en een gedoemde wereld. Dan lijkt een geloof in iets toch niet zo heel drastisch, want waar moeten we ons anders aan vast houden?

Nou, nooit gedacht dat dit nog zo filosofisch zou worden. Ik weet wel dat ik mijn nieuwe fictionele vrienden heel erg ga missen. Ik hoop ze nog terug te vinden in het nieuwere boek van Sanderson The Alloy of Law die zich in dezelfde wereld afspeelt, maar dan 300 jaar later en veeeeeel moderner is. Sanderson, je hebt de lat hoog gelegd dus ik kan niet wachten om die in handen te krijgen!
That was the ranting, reviewing and rambling brought to you by,

Iris

Book to Screen/Review - Hauru no ugoku shiro

Titel: Hauru No Ugoku Shiro/Howl's Moving Castle

Geregisseerd door: Hayao Miyazaki

Uitgekomen in: 2004

Gebaseerd op het gelijknamige boek door Diana Wynne Jones

 

Hier is natuurlijk geen summary voor nodig, want het is vanzelfsprekend dezelfde samenvatting als het boek. Zou je denken. Want nu ik hem nog eens heb gezien, blijkt maar weer dat het maar heel lichtjes gebaseerd is op het boek. Plots die er niet in gestopt zijn, andere setting en andere uitwerking van personages. Maar dat doet natuurlijk helemaal neit onder voor de kwaliteit van de film!

 

Het is een animatie film, maar net zoals we kunnen genieten van een heerlijke Pixar of Disney film, kunnen we ook hier met plezier naar kijken zonder ons schuldig te voelen. Het ziet er prachtig uit. Mooi getekend, geweldige setting. En het verhaal is ook echt goed, hoewel het sterk afwijkt van het boek. Bovendien is het er niet minder geloofwaardig op geworden. Ik geloof dat het belangrijkste is dat je de film en boek als twee aparte dingen ziet, die op elkaar lijken, maar niet per se een verfilming van een boek zijn.

 

De eerste keer heb ik de film in het Japans gekeken, met Engelse subtitles, maar deze keer heb ik hem in het Engels gekeken. Dat zorgde ook voor nogal wat verrassingen. Ik was eerst helemaal verbaasd, omdat ik de stemmen echt niet vond passen! Vooral bij Howl had ik een wtf moment. En toen ging ik opzoeken wie de stemmen hadden gedubt. Goh, wat heb ik gelachen zeg. De welbekende Christian Bale was Howl's stem. En er was een moment waarop hij in zijn Batman stem praatte en het was hilarisch. Oh en Josh Hutcherson (een jonge Hutcherson) doet de stem van Michael (de naam hebben ze in de film op wonderbaarlijke wijze veranderd in Markl?). Maar uiteindelijk wende de stemmen wel en paste het ook beter, alhoewel ik van mening ben dat je hem ook echt in het Japans moet kijken. Dat is gewoon hartstikke leuk en anders dan anders!

 

Anyways als verfilming van een boek zou ik de film niet zo'n hoge score kunnen geven, het wijkt zo erg af. Maar als stand-alone film vind ik het zeker een aanrader! Ik heb nog nooit een film review gedaan dus ik ga nu een puntensysteem uit mijn duim zuigen. Ik geef deze film een 8,5. Voornamelijk omdat ik nu een hele andere kijk op de film heb na het lezen van het boek. Nou, dus allemaal kijken en lezen guys!

 

Review- The Rite

Titel: The Rite

Geregisseerd door: Mikael Håfström

Met o.a.: Colin O'Donoghue, Anthony Hopkins en Ciarán Hinds

Uitgekomen in: 2011

Tagline: You can only defeat it when you believe.

Eerste dingen die opvallen: 

1. Anthony Hopkins' hoofd

2. Een of andere Colin die niemand kent en hij staat eerder in de castlist.. Whut?

3. De tagline. Again: Whut?

Zo zit deze film een beetje in elkaar. Ik had gehoopt dat ondanks de 5.9 op IMDb hij een leuke/goede thriller/horror zou zijn. Nu heb ik gemixte ervaringen met meneer Hopkins. In Hannibal was ie goed, maar ik heb een andere film gezien dat hij in een weerwolf verandert en die was bahbah. 

Deze film begint met heel veel screentijd voor een jongeman die niemand kent en waarvan je niet kan zeggen of ie nou knap is of niet. Hij heeft in ieder geval geen karakter (lees: ik vind hem niet boeiend om naar te kijken) dus je moet eigenlijk besluiten dat ie dan maar 'mooi' is, waardoor je heel de film door alleen maar teleurgesteld wordt: want hij is niet mooi.

Dat over de hoofdrol speler.

Oh, wacht ik zal nog even zeggen waar de film over gaat haha. Het gaat over een priester (geen idee of dit klopt, ik ben niet thuis in de kerkrangorde) die Michael heet, die twijfelt of hij wel een volwaardige priester wil zijn. Hij twijfelt aan zijn geloof en daarom stuurt zijn mentor hem naar freaken Italië om daar over exorcisme te leren. Op zich een ongeloofwaardig, maar potentieel goed plot. Daar moet hij in de leer bij een dominee (again: weet ik veel) die duivels verjaagd.

Na eventjes te moeten wachten komt dan eindelijk meneertje Hopkins. Hij speelt de Father die Michael door middel van exorcisme moet helpen zijn geloof terug te vinden. Lekker logisch, maar ja. 

Daar hebben we dus de tagline: You can only defeat it when you believe it.

En daar gaat het over.

Dit was geen goede film. Het was niet verschrikkelijk ofzo, maar ik heb het zelf niet eens gehad over de vrouwelijke sidekick die letterlijk NIETS heeft gedaan in die hele film, behalve dan er mooi uitzien.

Het zou daarbij geïnspireerd zijn op een echt verhaal. De 'echte' Michael heeft een boek geschreven en daar is deze film van afgeleid. Alleen is de sidekick in het 'echt' een man, maar voor redenen die ik niet hoef uit te leggen hebben ze het geslacht veranderd.

Nogmaals, het was echt niet héél slecht, maar zelfs de exorcistische stukjes waren een beetje aan de saaie kant. Beetje jammer dus.

Ik vind het nog steeds moeilijk films een cijfer te geven maar een 5.9 zou er waarschijnlijk dichtbij in de buurt komen. 

PS: allemaal super bedankt voor de awesome kado's! (ook diegene van wie ik hem nog niet van heb!)  

Boek Review - Howl's Moving Castle

Titel: Howl's Moving Castle
Schrijver: Diana Wynne Jones
Uitgekomen in: 1986
Pagina's: 429

Sophie has the great misfortune of being the eldest of three daughters, destined to fail miserably should she ever leave home to seek her fate. But when she unwittingly attracts the ire of the With of the Waste, Sophie finds herself under a horrid spell that transforms her into an old lady. Her only chance at breaking it lies in the ever-moving castle in the hills: the Wizard Howl's castle. To untangle the enchantment, Sophie must handle the heartless Howl, strike a bargain with a fire demon, and meet the Witch of the Waste head-on. Along the way, she discovers that there's far more to Howl - and herself - than first meets the eye.

Als je de geanimeerde film van Miyazaki hebt gezien, dan ben je no doubt al verliefd geworden op de personages die in dit boek naar voren komen. Sophie Hatter, Michael, Howl, Calcifer, Lettie, Martha. Ze hebben stuk voor stuk een charm die je echt niet kunt negeren. Ik geloof dat dat het boek echt goed maakt, want werkelijk waar: Howl is een vreselijke man en Sophie is een oude zeurkous, toch zijn ze geweldige personages!

Het is natuurlijk een kinderboek en fantasy, dus dit boek vergt héel veel van je fantasie. Het is geen goed doordacht fantasy systeem net zoals je in de Wizard Rule boeken van Terry Goodkind tegenkomt. Het is meer een sprookjes wereld waarin werkelijk alles kan en je er zeker niet te veel over na moet gaan denken. Maar eigenlijk maakt dat het ook veel leuker, dat je niet diep hoeft te gaan om van dit verhaal te genieten. (Aan de andere kant zit het boek wel erg geniaal in elkaar. De plot twist was om van te smullen :') )

Ik heb zelf eerst de film gezien en nu pas het boek gelezen. En ik ga hem aankomende week nog een keer zien, om hem eens goed te kunnen vergelijken met het boek. Ik had namelijk sterk het idee dat het begin van de film precies Jones' verhaal volgde, maar dat naar mate je dichter bij het einde kwam, het heel anders was. Maar dat ga ik nog onderzoeken deze week.
Ik raad je wel aan eerst het boek te lezen; dan kun je nog meer je fantasie de vrije loop laten. Ik had nu al een beeld in mijn hoofd en aan de ene kant was dat verhelderend maar ook beperkend.

Nou, ik geef het boek 4/5. Eigenlijk zou ik het 5 willen geven, maar dat is niet echt eerlijk geloof ik. Het was gewoon echt een goed boek, een fast read, fun, lief en dynamisch. Bovendien kunnen YA boeken even een notitie maken van de geweldige romance die in dit verhaal voorkomt. Wat nou instant romance? Anyways; I LOVED IT.

Wie heeft er een kamer?

NOU IK DUS! :D

Listen to this!

Jongens, luister dit liedje
Ik vind hem echt zo mooi! De clip is niet echt heel boeiend of zo, maar luister het liedje met je ogen dicht, of terwijl je melancholisch naar de vallende bladeren buiten kijkt of door die vallende bladeren heen loopt (het is een aanrader, ik deed het ook ;)
Nu rest mij alleen nog te zeggen:
enjoy.

Ode to the View from the Window in My Algebra Class

Sun-warmed concrete benches

next to tables with built-in checkerboards

and the graffiti left by hundreds

before us in

Day-Glo spray paint:

 

Joanne Loves Richie

Punx Rule

Nuke Fags and Lesbos

And

Amber Is A Slut

 

The dead leaves and plastic bags scatter

in the breeze from the park

and men in business suits try to keep the

last few remaining strands of hair covering

their pink bald spots.

Cigarette packets and used-up chewing gum

coat the grey sidewalk

And I think

What does it matter

that it is not a linear equation if any variable is raised

to a power?

We’re all just going to die anyway.

 

| The Princess Diaries: Take Two (4/5) |

Review - The Green Mile

Titel: The Green Mile
Schrijver: Stephen King
Uitgekomen in: 1996
Pagina's: 430

The Green Mile: those who walk it do not return, because at the end of that walk is the room in which sits Cold Mountain Penitentiary's electric chair. In 1932 the newest resident on death row is John Coffey, a giant of a black man convicted of the brutal murder of two little girls. But nothing is as it seems with John Coffey, and around him unfolds a bizarre and horrifying story.

You all know it, en iedereen heeft de film gezien. Maar wie wist ooit dat het op een boek gebaseerd was, nota bene door Stephen King geschreven? Met Stephen King had ik een beetje een haat-liefde verhouding voor het lezen van TGM, The Shining vond ik bijvoorbeeld echt heel goed en eng, maar Misery was dan weer het saaiste boek ooit. Nu valt The Green Mile niet echt in het 'enge' genre zoals de meeste van Kings boeken, maar toch is het heel intrigerend, spannend en laat het je op het puntje van je stoel zitten en redelijk horrified zijn.

Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Paul Edgecombe, de leidinggevende van het executieblok van de Cold Mountain gevangenis. Hij kijkt terug op zijn leven en de rare gebeurtenissen die plaatvonden in de tijd dat Coffey in zijn gevangenis terecht komt. Sowieso, het verhaal is echt heel goed. En het is zeker niet dat als je al weet wat er in de film gebeurt, dat het dan minder leuk is. De schrijfstijl en ontwikkeling van het verhaal zijn namelijk naar mijn idee veel belangrijker dat wat er echt gebeurt. Maar wat dit boek toch maakt, zijn de personages. Ze zijn echt, heel realistisch neergezet. Af en toe een beetje cru, maar hee, that's life. Je raakt heel gehecht aan de protagonisten, en de antagonisten laten je echt huiveren van afschuw. Ik weet wel zeker dat ik zo'n Percy of Wharton niet in een donker steegje zou willen tegenkomen..

Het leest ook vrij makkelijk, maar niet omdat het simpel geschreven is. Het verhaal vloeit gewoon heel mooi voort, met korte hoofdstukken en goeie 'cliffhangers' aan het eind van de hoofdstukken. En ik zat er zo in, het verhaal komt heel snel op gang.
Ik vond het echt een heel goed en mooi boek, eentje die ik jullie zeker allemaal aanraad. En ik geef 'm 4-4.5/5!

En wat ik wel grappig vond; er staat voorin zo'n, if you liked this, try... en een boek van G.R.R. Martin stond erbij, Fevre Dream.. Misschien moeten we die maar eens opzoeken, GoT fans!

Toedeloee!
x Josine

Review- 12 Angry Men

Titel: 12 Angry Men

Geregisseerd door: Sidney Lumet

Met o.a.: Henry Fonda, Lee J. Cobb, Martin Balsam

Uitgekomen in: 1957

Tagline: Life Is In Their Hands -- Death Is On Their Minds!

Ik ben zo blij met deze film! Het is echt een groot contrast met de vorige xD Ik wilde deze film zien omdat ie een 8.9 krijgt op IMDb en ik begrijp waarom.

87 van de 90 minuten van de film spelen zich in een klein kamertje, tijdens een hittegolf in New York. De jury moet gaan beslissen of een 18-jarige jongen schuldig is aan de moord op zijn vader. Door de hitte en het kleine kamertje kreeg ik het er benauwd van. 

Het verhaal begint rustig en ik was bang dat het net zoals The Good, The Bad and The Ugly té langzaam zou zijn. Maar dat was niet zo! Ik was geboeid, ik heb gelachen en er kwamen goede verhaallijnen naar voren. 

Grappig, het bijgevoegde plaatje laat Henry Fonda zien in kleur, terwijl de film toch echt zwart-wit is.

Wil je een mooie film, die niet al te snel gaat, confronterend is en daarnaast een klassieker? Dan moet je deze echt eens proberen!

xx

En dan nog deze, 'cus it made me laugh :)

Review- The Vow

Titel: The Vow

Geregisseerd door: Michael Sucsy

Met o.a.: Rachel McAdams, Channing Tatum en Sam Neill 

Uitgekomen in: 2012

Tagline: Inspired by true events.

Het verhaal gaat over Paige (McAdams) die door een auto-ongeluk haar herinneringen van de laatste vijf jaar van haar leven kwijt is. Ze weet niet meer dat ze met haar familie is gebroken, haar rechtenstudie heeft opgezegd, kunstenares is geworden en is getrouwd (maar niet met haar toenmalige verloofde). Dit is niet alleen balen voor haar, ook haar huidige man (Tatum) krijgt het moeilijk.

Deze film begint schitterend. Je ziet in een slowmotion het ongeluk en de momenten net daarvoor. Je ziet hoe gelukkig het koppel is en wordt gelijk met je neus op de feiten gedrukt: dit is géén romantische film. Ik kreeg al gelijk een huilmoment, omdat het zó heftig was.
Helaas laat de film niets anders zien dan een dilemma, Channing Tatum's slechts acteerwerk, onrealistische momenten, gedrenkt in een Hollywood-sausje.
Het was daadwerkelijk een echt moeilijk probleem. Aan de ene kant wil je dat Paige niet zo stom doet en gewoon weer haar normale democraten-leven oppakt. Dat doet ze natuurlijk niet, ze weet niet anders. In haar hoofd is ze nog steeds verliefd op een ander, vindt ze haar uiterlijk uitermate belangrijk en is compleet het tegenovergestelde van wat ze 'zou moeten zijn'. Aan de andere kant is het voor het publiek makkelijk praten. Als de rollen omgekeerd zouden zijn en ze zou van een republikein veranderen in een democraat nadat ze het ongeluk had gehad, dan zouden wij opgelucht ademhalen en vinden dat het misschien wel beter is zo. De film had dus genoeg dilemma in zich.
Het had dus potentieel! Maar Channing Tatum moet maar beter blijven dansen ipv een gevoelig karakter spelen, want sodeju dat ging mis! Ik geloofde best dat hij het moeilijk had, maar dat had meer te maken met mijn inlevingsvermogen...
Wat me het meest irriteerde was dat de hele film een beetje vlak was. Er zat geen diepgang in, geen emotionele pieken of dalen, waardoor ik de film alleen kan beschrijven als 'lauw warm'.

Conclusie: je hoeft deze film niet te zien, je mist niets in je leven. (behalve misschien een naakte Channting Tatum, if that's your thing) Niet dat het echt een flop was hoor, alleen een beetje tijdverspilling :)

Deze film bevat angstelementen. Deze film is bedoeld voor publiek van negen jaar of ouder.

Zooo! Ik zou echt keihard moeten studeren, alleen lukt het me niet echt... Heb nog drie dagen om me zo goed mogelijk voor te bereiden op de tentamens en God sta me bij...


Kusjekusjeknuffel
Yumi

Maybe I should go to bed...

PEOPLE!

Dit is even een heel random bericht van mij, omdat ik op iedereen wil reageren en nog wat dingetjes moest posten en omdat ik op de een of andere manier niet naar bed wil? Ik begin maar met het belangrijkste omdat ik dat beloofd had. De tracklist van Josine's B-day Mixtape:

She's a Rainbow - The Rolling Stones (deze heb ik al de héle dag in mijn hoofd xd)
Walk Of Life - Dire Straits
Walk - Foo Fighters
Smile - Grant-Lee Phillips (jaaa, de geweldige straatartiest van GilmoreGirls)
Caressed - Einar Stray (ontdekt tijdens het college van muziek analyse! dus credits naar mijn medestudenten)
"45" - The Gaslight Anthem
Simple Song - The Shins
Always Love - Nada Surf
On a Clear Day - The Beautiful Girls
It's Time - Imagine Dragons (Perks Of Being a Wallflower trailer!)
Far Behind - Eddie Vedder
Ghosts - Nonaphoenix
Butterfly - Jason Mraz
Your English Is Good - Tokyo Police Club
When I Am King - Tim Knol
She's Got You High - Mumm-Ra
Lover Of The Light - Mumford & Sons

Nou, dat was de tracklist (op goede volgorde ook trouwens). En ik ben natuurlijk ook zo aardig om er meteen een download linkje bij te zetten voor Yumi en Mardie als jullie hem graag zouden willen: KLIK HIER.

En verder wilde ik even zeggen dat jullie allemaal Roo Panes op moeten gaan zoeken en dan vooral deze nummers: Ran Before The Storm & I'll Move Mountains. (grapje, ik heb onderaan de post een video gezet, dus ik heb het zoek werk voor jullie al gedaan)
En Yumi, ik wilde je video en dan dat liedje op gaan zoeken, maar youtube werkt niet mee? Maar ik probeer het zo nog een keer. [Oke, na veel te lang zoeken geef ik op. Ik heb werkelijk géén idee en dat vind ik niet leuk!]
Nou op boek gebied heb ik de 2e uit de Sisterhood serie uit. Dus ik kan lekker aan een nieuw boek beginnen! (Ondertussen probeer ik Het Spook van de Opera ook uit te lezen)
Je Hushhush review was super leuk Yumi (: En ik voel me heel slecht dat ik eigenlijk nooit echt van The X-Files heb gehoord, ook al deed ik alsof ik het écht wel kende...
Btw dankje voor de toevoegingen Josine! En ik voel me heel schuldig dat ik geen b-day post had gemaakt, maar het is een beetje lame het nu nog te doen.
Anyways, ik zie jullie morgen! En Josine veel plezier in de Efteling, Yumi veel plezier alvast met je B-day en Mardie veel plezier met ik weet niet wat?
Oh en OMG, zijn jullie ook zo'n fan van Fitz? Hij is echt geniaal met z'n Time for Tacos. Yeay voor de alliteratie!
En dat was hem,

IRIS OUT. (and off to bed met dit mooie liedje op de achtergrond)

Random Rec: FuuufuufuufuuFUUUUfuuuuu!

You will understand.

Stiekem heb ik het er al een beetje met Yumi en Iris over gehad, maar ik wilde het ook nog even met de rest van de wereld (mardie) delen. Mijn nieuwe bijna-obsessie-serie. (De echte current obsessie-serie is nog altijd F****E, maar dat zal ik jullie niet weer aandoen.) Drumroll pleeease!

THE X-FILES.

Okee, dus waarschijnlijk denk je, oh dat is zo'n rare jaren 90 serie over een stel malloten die geloven in aliens. Misschien denk je wel gewoon.. wat? Als het eerste je ingeving was, dan heb je gelijk.. Maar wat zijn het me toch een leuk stel malloten!

Ik hou wel van een beetje weird in m'n series. Ook hou ik van heel erg langzaam ontwikkelde relaties. En knappe protagonisten die soms een beetje vervelend maar ultimately lovable zijn. En uitgebreide thema-liedjes. Stiekem ben ik ook heel erg gehecht aan de mannen-look, aka de zack morris, ugly-shirt-in-jeans look. En als de hoofdpersoon Fox 'Foxy' Mulder heet.. Je snapt wel waar ik heen ga.

Wil je een reden om TXF te gaan kijken? Dan stuur ik je door naar de meest geweldige tumblr ooit; bing!
En natuurlijk kwam ik daar door de Friends-rewatch op, maar die random Scully/Mulder posts zagen er gewoon zo leuk uit. Nadeel; het heeft wel 9 seizoenen. Maar aan de andere kant; voordeel, HET HEEFT 9 SEIZOENEN. Daar ben je wel even zoet mee!

Anyway, eigenlijk (wil ik gaan slapen) wil ik jullie niet doodgooien met nog al een serie, maar ik wilde gewoon even mijn nieuwe happy-moment delen met jullie.


En nu om het begin nog even *een beetje uit te leggen, en voor een HAA! moment voor Iris:

Curtesy van die blog die ik net met jullie gedeeld heb.

- aki is trouwens een verkleinwoordje in het Grieks, ik was niet naakt daarnet. So you know.

absence is key!

Of was het abstinence..
Hallooooooooooo meideeeen!

Het is alweer zo lang geleden dat ik een blogpost heb gemaakt, en je zou toch denken, ah die Josine heeft toch niks te doen? Nouu, nouuu.. het komt erop neer dat ik buiten werken en sporten gewoon te veel series kijk. Daar zo meer over.

Eerst eventjes op al die posts die jullie in de tussentijd hebben gemaakt!

First of all, HOMELAND! Haha Mardie, ik snap je helemaal, toen ik dat begon te kijken was ik ook he-le-maal verslaafd.. alleen toen ging het voor mij een beetje bergafwaarts toen *SPOILER* die agente een relatie begon met de ‘terrorist’- ik vond hem niet leuk *SPOILER END*. Maar echt super-action-packed en spannend, jaa! En die scenes in Irak (Afghanistan? Weet niet meer), die zijn echt zo intens! Dus thumbs up voor Homeland.

En Yumi, dat liedje van jou, ik dacht dus eerst dat het de Baseballs waren.. En vervolgens klinkt het een beetje als the Mountain Goats. Dus de genetisch gemanipuleerde baby van die mannen is mijn antwoord. Am I close?

The Fall was echt super! Ik moet zeggen dat ik niet zo heb zitten janken als Mardie allegedly heeft gedaan, maar het verhaal, het acteren en het visuele ervan, echt top notch.

En en verder.. ik ga morgen naar de efteling, en Yumi is jarig! Dus alvast een pre-birthday gelukswens. Moge de geboorte voorspoedig verlopen! En mogen je vriendinnen later geen babyshower geven zonder je moeder uit te nodigen.

(Note to self)

Verder wat dingetjes die ik voor m’n b-day heb gekregen, boek en film-wise;

Sisterhood Everlasting, het nieuwste en laatste deel in de sisterhood serie.. I’m so excited! En als Lena niet met Kostos eindigt, dan geloof ik niet meer in liefde.
Daarnaast heb ik ook Anna Dressed in Blood gekregen, ook zo cool! Jullie weten nu al wat ik met Halloween ga lezen (als ik dan ondertussen The Green Mile uit heb gekregen.. die overigens wel heel goed is tot nu toe). En Last But Never Ever Ever Ever Least: seizoen 2 van FRINGE. Yay for me! Echt als jullie ooit gaan kijken, dan moet je die coverart eens bestuderen, ik heb me echt een kwartier met alle clues enzo vermaakt.

En dan niet te vergeten; de supergeweldige mixtape van Iris! Mijn voornemen was eigenlijk om hem aan te zetten tijdens het schrijven van deze post, maar het komt erop neer dat ik te lui ben om uit bed te stappen. Maar ik heb er vertrouwen in dat de tweede helft net zo vet is als de eerste! Ik vind het altijd echt heel leuk, die mixtapes van jou J En later dan kijk ik in mijn cd-kast (ambitieus hè?), en dan denk ik aan jouu! En dan bel ik jou op mardies teer(ing)-boot.

En verder wil ik nog even mededelen dat The Casual Vacancy even casual aan de kant is geschoven, maar dat komt later wel goed, als ik zin heb om even een niet zo happy boek te lezen. Dat was nu een beetje mijn probleem, het is gewoon tot nu toe allemaal zoveel verschillende personages en ze zijn allemaal zo pessimistisch en gewoon niet goed, dat ik er een beetje de kriebels van kreeg. En toen ging ik maar een boek lezen over een moordenaar die on death row is. Maar zijn naam is Coffey, dus dat maakt veel goed. Heeft een van jullie die trouwens wel eens gelezen? Ik heb onder aandringen van Mardie de film een keer gezien, maar verder..?

Anyway, ik heb nu een paar dagen vrij, dus ik ga mijn absentie even goedmaken, er komt nog een boekreview / filmvergelijking van I Capture the Castle, en nu ga ik nog even een snelle Rrec maken! Oja en die wishlist moet ook nog.

Sigh.

Toodles!

X Josinaki

 

En Ier, voor je superman kostuum, baseer het maar op Joey's lichaam ~.~

Review- Hush, hush

Titel: Hush, hush

Schrijver: Becca Fitzpatrick

Serie: Hush, hush #1

Genre: Young Adult, Paranormal

Pagina's: 391

Uitgegeven in: 2009

 A sacred oath, a fallen angel, a forbidden love.

When Nora and Patch or forced together as lab partners, Nora would rather fall to her death than put up with his elusive answers to her questions, his teasing, and his infuriatingly handsome face and hypnotizing eyes.  It seems Patch was put on earth just to drive her crazy.

But before long, Nora's defenses start to break down as her curiosity about Patch heats up.  Why does he always seem to be wherever she is and know exactly what she's thinking?  How does he know what to say to both attract and repulse her?  And what's up with those V-shaped scars on his chiseled back?

As their connection grows stronger, Nora's own life becomes increasingly fragile.  Nora needs to decide: Is Patch the one who wants to do her harm or the one who will keep her safe?  Has she fallen for one of the fallen?

Om eerlijk te zijn: ik vond dit boek eigenlijk heel leuk, maar stiekem was het gewoon echt heel slecht.

Het boek is echt hilarisch. Het zit vol van die momenten waarin je wil roepen naar dat meisje: NIET DOEN! WAT DENK JE NOU ZELF? Net zoals momenten in scary-movies waarin je weet wat er gaat gebeuren, maar op de een of andere manier begrijpt de hoofdpersoon dat niet.

Nora weet dat die ene jongen slecht voor d’r is, ontkent het de hele tijd, maar ondertussen spreekt ze telkens alleen met hem af -.-‘ Echt zo van: Whut? Ze trekt gewoon geen lijn met zichzelf: óf je bent bang voor hem, óf je vind hem leuk.

Het had ook heerlijke, doorzichtige foreshadowing. Hij noemt haar Angel, ze gaan in een attractie die de ‘ArchAngel’ heet en er gebeuren allerlei dingen die ze niet kan begrijpen… Totdat ze op een dag op zoek gaat op het internet… Wáár heb ik dit eerder gehoord? Leest er niemand in die novels nog een informatief boek ofzo?

Maar om eerlijk te zijn: ik vond het geweldig xD Het was zo simpel, de regelafstand was 1,5 en er was constant dialoog. Ik heb hem best snel uitgelezen. Kon het boek zo wegleggen en de volgende keer precies weten wat er was gebeurd (niets echt boeiends) en het was gewoon GEMAKKELIJK.

Het einde was een beetje all over the place, het was net of Fitzpatrick niet kon kiezen welke actiescenes ze erin wilde stoppen en ze er toen allemaal maar instopte. Het werd er niet echt spannender door, maar ja.

Ik geef het nog niet op hoor. Deze boeken (vampiers, weerwolven, engelen, feeën en zeemeerminnen) kunnen ook heel goed zijn. Ze moeten alleen anders vertelt worden. Niet weer datzelfde scenario met één iemand die er achter moet komen, je kunt het ook omdraaien weet je wel.

Ik geef Hush, hush 2/5 sterren. Ik had het 3 kunnen geven, maar daar was het eigenlijk niet echt goed genoeg voor. Ik had het ook 1 ster kunnen geven, maar omdat ik er best van genoten heb kon ik dat niet over m'n hart verkrijgen xD

But don't tell anyone...Shhh..

By the by, we hadden de 14e echt super veel bezoekers en ík weet niet waarom..