zondag 15 juli 2012

How sweet is love itself possess’d..

When but love’s shadows are so rich in joy!

Aangezien er deze week alleen maar schaduwen van de bloggers zijn geweest (seriously, are you guys dead?) doe ik maar een dubbele post. En zoals je misschien aan de titel kon zien, zal deze een zeker werk van the Bard bevatten..

Weten jullie nog mijn leuke idee om alles wat ik gelezen heb aan het eind van de maand te reviewen? Nu is het pas de helft van de maand en ik heb er 4 die ik nog niet gedaan heb.. Dus om het aan het eind van de maand een beetje kort te houden, ga ik die vier nu doen!

Als eerste heb ik Unwind gelezen, geschreven door Neal Shusterman. Basically gaat het over de U.S. in de toekomst, waar, door een tekort aan orgaandonaties, er een wet is aangenomen die stelt dat er geen aborties gepleegd mogen worden, maar dat ouders een kind, wanneer het 13 jaar is, als ‘unwind’ mogen opgeven. Hun organen worden dan als het ware geoogst, terwijl zij in een staat van levend-noch-dood verkeren (een beetje als Schrödinger's Cat, hah! Al zou Hank zeggen dat dat niet betekent wat ik denk dat het betekent).
Anyway, ik vond het verhaal intrigerend en ik had er een goeie review over gehoord, dus toen ik ‘m tweedehands voor een paar euro zag, kocht ik het boek maar. Toen ik het gelezen had, was ik toch een beetje underwhelmed..
De leuke dingen aan dit boek:
- fantastisch tempo, origineel verhaal, goed eind
Minder goed:
- het was te oppervlakkig, waardoor ik niet echt meeleefde met de personages en het verhaal me ook niet echt raakte. Als je het over zoiets serieus als letterlijk je lijf afschrijven hebt, is het toch wel noodzakelijk dat je de angst en hulpeloosheid van de personages kan voelen.. maar dat werd, naar mijn mening, niet goed gedaan.

Al met al vond ik het boek dus niet echt geweldig, maar het was plezierig om te lezen, dus: 3/5.

Dan, Anna and the French Kiss (Stephanie Perkins). Na alle hype die dit boek kreeg, was ik een beetje hesitant om het te lezen.. want hoge verwachtingen worden bij mij niet vaak waargemaakt. Maaaar.. I was pleasantly surprised!
Even een paar van de hoogtepunten voor mij;
- alles was leuk. Letterlijk ALLES. De setting, de personages, het plot (wat mogelijk op het eerste gezicht afgezaagd klinkt, maar het absoluut niet was), de schrijfstijl.. it’s all there.
- de personages waren ook behoorlijk diep, en met een zekere mate van intelligentie, wat ik een van de belangrijkere character traits vind. Personages die denken en waarden hebben en dingen voor zichzelf doen in plaats van ‘voor het verhaal’. Het is niet een boek dat zomaar uit de mouw geschud is, maar je kan merken dat de schrijfster begaan is met het verhaal en er goed over nagedacht heeft. Which is nice. Very nice.

Anna and the French kiss was voor mij een perfect zomerboek, ik wilde het niet wegleggen! De enige reden dat ik het geen 5/5 geef, is omdat het geen persoonlijke boodschap had voor mij, het raakte met niet heel diep met profound feeeeelings. Maar, dat is denk ik ook niet de bedoeling van dit boek. I rate it: 4.5/5

Aaah, even een beetje koffie en we kunnen weer verder.

Ooh la la, señor!
Next up: Zorro van Isabel Allende. Ik hou van Zorro. Always have. Als jong meisje waren mijn drie crushes Zack Morris, Clark Kent en Guy Williams als Zorro/ Don Diego de la Vega, uit de ’50-ies serie van Zorro. Andere versies van de legende, zoals de films met Antonio Banderas, heb ik talloze keren gekeken. Neesless to say, ik had al een voorbarige liefde voor dit verhaal en de personages.

Veel woorden wil ik niet vuilmaken aan dit boek, behalve dan dat ik er veel plezier aan beleefd heb. Isabel Allende heeft een prachtige schrijfstijl, die misschien niet zo page-turner-ig is, maar wel erg mooi. Al was het natuurlijk wel een vertaling uit het spaans, dus haar eigenlijke woordkeuze kan ik niet beoordelen. Verder focuste het boek zich niet op hetgene wat ik verwacht had, namelijk het Zorro-zijn, al dan wel op het Zorro-worden, iets wat mij niet tegenviel, alleen verraste. De zwoele setting, het negentiende-eeuwse Spanje en Alta California trok mij ook meteen aan, het boek heeft zooo’n fijne feel. Het was heel anders dan de boeken die ik normaal lees, dus het was een fijne afwisseling!
Ik geef het boek 4/5, omdat ik toch een beetje het gevoel had dat het verhaal niet af was, al zat er een afrondende epiloog aan.. ik had graag was meer swashbuckling-action van Zorro gezien. J

Dan het laatste boek voor deze ronde, of moet ik zeggen, toneelstuk: Romeo & Juliet.
Ik had nog nooit een toneelstuk, laat staan iets van Shakespeare, gelezen, behalve die kleine dingen op school, and I have to say, it was marvellous. Al is het door de taal af en toe een beetje lastig te volgen, het is echt super om je te verliezen in de dramatische mono- en dialogen van deze fair people uit Verona. Vooral als je ze hardop leest, haha! Dat is zeker een aanrader, als je het leest. Het is geen lang verhaal, ik ben er in een avondje en ochtend doorheen geracet, en door de verdeling in akten en scènes blijf je ook maar lezen. Of voorlezen. Wel handig; voor de delen die ik niet echt begreep, had ik allerlei voetnoten en achterin uitleg, vragen en antwoorden, omdat ik die studyguide had. Voor beginnende Shakespeare lezers is het wel aan te raden om iets met in ieder geval uitleg van het taalgebruik te hebben, dan haal je er veel meer uit.
Conclusie; it’s a winner! Ik ga zeker meer stukken van Shakespeare lezen in de toekomst, hopelijk te beginnen bij Macbeth of iets dergelijks. Ik wil wel eens ‘Alas, poor Yorick!’ eindelijk in context kunnen plaatsen. Van R&J had ik niets meer en niets minder verwacht, een solid 4/5! Very enjoyable. Het is alleen dat ik geen toneelstuk-fanatic ben.

Ooooef.. dat is toch nog best wel een lange post geworden. Anyway, dat waren de laatste vier boeken die ik heb gelezen, en hopelijk komen er nog een heleboel deze maand! (dat moet wel, want ik heb gezondigd en mijn book-buying-ban gebroken en ik had nog dat heeeele lijstje dat ik moest lezen en ik moet er nu nog… 4? IN EEN WEEK. So expect more from me)
Next up wordt denk ik Fear. Of; One for the Money. We’ll see.

Oja, en the Amazing Spider-man? 100/5 STARS. IT’S SOOOO GOOOD. I’m in love with Andrew Garfield.

Doei!
Josine

Geen opmerkingen:

Een reactie posten