It was a London Moment.

Voordat we overgaan naar alweer de vierde maand in 2013 wil ik het nog even hebben over mijn geweldige weekend van niet-leren, boeken en happiness.

Ons jaarlijkse dagje weg: London.
Doel: was ver te zoeken.
This is what we did:
We begonnen onze reis vanaf Breda om half 2. Als het was gelukt hadden we rond kwart voor 6 de ferry genomen. Helaas hadden we die niet gehaald. Kwart voor 7 werd onze bus op de ferry geladen en werden onze magen getest op flexibiliteit en onze voeten op evenwicht.

Wij waren natuurlijk keimoei van het zo vroeg opstaan. Sjoerd kan nergens anders slapen dan in een bed, behalve in uiterste noodgevallen. Ik aan de andere kant, zit daar niet echt mee. Gelukkig had ie van te voren een beetje geslapen en in de bus ook een beetje.

Hier zie je dat ik aan het prutsen ben met een discman, omdat dat de enige manier was om mijn boek te kunnen lezen. Eigenlijk heb ik er vrij weinig van mee gekregen, vooral omdat ik soms in slaap viel en dat ding vaak haperde. 

 White cliffs of Dover. Check.

Verder met de bussie. Lekker warm onder een dekentje :)

Favorite thing to do: random foto's maken. Heb geen idee wat voor gebouw dit was. Het blijkt gewoon een department store te zijn voor fancy dingen. Het is eind negentiende eeuw gebouwd :)

Nadat we even door Oxford Street hadden gelopen, twee Waterstones en één Primark in waren geweest gingen we door naar Piccadilly Circus. Onderweg moesten we natuurlijk op de foto met een telephone booth. Uit vorige ervaringen is gebleken dat je beter niet naar binnen wíl gaan. Dus eentje ervoor was ook meer dan prima.
Aldaar op Piccadilly: de grootste boekenwinkel van Europa in geweest! De Waterstones is daar zeker goedkoper en nu was er een actie met 'buy one, het one HALF PRICE' op een paar boeken. Dus daar heb ik gebruik van gemaakt! Heb nu The Knife of Never Letting Go en Seraphina voor maar 11,48 pond! Dat is minder dan 14 euro!

Nadat we de winkelstraten achter ons hadden gelaten begon het echter avontuur pas. Iets wat ik het liefste doe in een vreemde stad en wat in Parijs ook super leuk was: gewoon random lopen. Met de 'links-rechts-links'-methode gingen we op pad. Het betekend gewoon eerste straat links, dan eerste straat rechts, maar het is super leuk! Je komt echt op de raarste plekken. Deze kerk stond bijvoorbeeld midden in Mayfair tussen woonhuizen! Het is een Rooms-Katholieke kerk uit 1840.

Mayfair is een van de rijkste buurten in Londen en ligt bij Hyde Park in de buurt. Overal waren duren auto's en mooie huizen te zien. Een geniale vondst vond ik een parkje achter een basisschool. Het was omringt door huizen, als een soort binnenhofje. Alle bankjes die je hier ziet zijn gedoneerd, vooral door Amerikanen. Het prakje gehoorde bij een kerk en het was er super rustgevend.

Chill chill in Hyde Park. Nog lekker ff wat zon mee gepikt. We wilden nog wel heel graag de tip van Iris opvolgen en naar het Sherlock Holmes museum gaan. Dat was dus ongeveer het doel, maar het was leuker om de random rond te lopen. Dus het duurde ff voordat we er waren. Yumi had het rond een uur of vier best koud, had honger en wilde naar een toilet. Oké dan: eerste plek waar je kan eten gaan we naar binnen.

Wat is dat goed uitgepakt voor ons! Doordat we helemaal niet dicht bij een hoofdweg waren duurde het even voordat we iets zagen, maar toen kwam: Monkey and Me. Een Thais restaurantje dat heel betaalbaar was. Én lekker warm! 

Ik nam noodles met kip en groenten en Sjoerd had eend met rijst. Hier waren we 22 pond kwijt voor twee hoofdgerechten, rijst en een fles water. Das dus 13 euro per persoon en het was echt zó heerlijk en warm daarbinnen!
We zijn ook een klein supermarkje binnen geweest voor wat water (eentje ala Kreta) en daar hebben we een Engelse chocolate bar gekocht xD Dat zijn echt de dingen waar ik achteraf het meest plezier aan heb: kleine dingen, zoals chocola in een achterwijk halen. En dat het dan ook nog eens super goedkoop is.

Na lang lopen waren we dan uiteindelijk op Bakerstreet. De rij was helaas zo lang dat we alleen even het souvenirwinkeltje in gegaan zijn. Ook heel leuk en gezellig! Nadat we nog een mok met Make Tea not War erop hadden gekocht gingen we langzaam weer naar de bus. 
Het was een reisje vol avonturen en zo verschillend van de eerste keer London! Dat was vooral veel highlights bekijken en met de metro reizen. Nu hebben we alles gelopen en heb ik het idee Londen een stukje beter te kennen :)

En morgen tentamen leren. Heb ik al stress? Nee. Is dat iets goeds? Waarschijnlijk niet.
Ik heb dus boek 4 uit van Wizard's Rule (en nee, dat had ik ook niet verwacht!) en ik ben begonnen aan het luisterboek van Duizend Schitterende Zonnen. Maar ik ga hier echter niet een hele maand over doen :P
Morgen meer van mij. Dan zal ik eens mijn plannen voor de komende maand neerleggen :)
We moeten trouwens nog een datum prikken voor Utrecht. Ikzelf kan bijvoorbeeld deze donderdag of vrijdag...
xx

Oh en btw:

Ik had em de vorige keer al gezien. Maar omdat er bij een Lifescouts badge toch een ervaringen-verhaaltje bijhoort plak ik em ook maar op deze gebeurtenis! Yeeey! Al twee badges!

Maandelijkse Muziek Momentje

En we gaan maar gewoon door met mijn posting spree! Tenminste als jullie het niet erg vinden. En anders negeer je deze posts maar gewoon. Ik kan echt niet geloven dat ik nu 3 posts achter elkaar heb staan.. Sorry als we daar een soort van regel voor hadden, maar ik probeer hier in mijn eentje activiteit te creeëren (en te procastineren, ik wil niet leren).

Anyways, ik had jullie een mixtape beloofd. Een vrij korte deze keer. Zo'n beetje alle liedjes die er op staan, luister ik nu non-stop. En sommige zijn gewoon nummers waar ik nooit moe van wordt. Bijvoorbeeld Dakota van Stereophonics. Dat nummer is gewoon awesome. Deze keer trouwens niet alleen een download link (hier!) maar ook een luister link (hier!). En natuurlijk de cover en achterkant:

 



En toen was ik nog niet klaar, want ik moet jullie nog even wijzen op een super leuk bandje. Op de mixtape staat Yer Spring van deze Canadese (!!!!) band: Hey Rosetta! Ik heb het album Seeds op mijn ipod staan en ze zijn gooooed! Young Glass, Seventeen en Welcome zijn zo maar een paar awesome nummers van het album.

Als laatste wil ik jullie nog even naar dit youtube kanaal sturen: The Mahogany Sessions. Voor dit channel doen bekende, minder bekende en onbekende artiesten hun kunstje. Alleen dan akoestisch. En dat levert de meest geweldige resultaten op. Gewoon een keer een playlist aanzetten en luisteren en genieten!

Nou dat was het voor vandaag echt weer. En ik kan niet geloven dat ik mijn boek niet eerder dan Yumi uit heb. (grapje)
En even een moment stilte voor Richard Griffiths.


Hugs,

Iris

Review - The Golden Age

 

'YES', hoor ik jullie roepen, 'EINDELIJK EEN NIEUWE POST'.
Jaja, en ik maar wachten totdat er iets nieuws kwam en het kwam en kwam en kwam maar niet. Dus doe ik het zelf maar. Maar eigenlijk reageer ik nu vooral omdat ik ineens helemaal in the zone ben. Vooral wat muziek betreft eigenlijk. En ik had nog steeds die The Golden Age review die ik wilde schrijven en ik heb zo'n leuk nieuw bandje gevonden! En ik heb een nieuwe mixtape in the make. Dus vandaar dat ik jullie weer eens lastig kom vallen!

The Golden Age:
Nounou, daar is het dan eindelijk: een review. Ik ga het niet te uitgebreid doen (grapje, sorry, het is toch uitgebreider geworden dan ik adh gedacht) , omdat ik dat heel moeilijk vind voor dit album en omdat ik dit (make sure dat je alledrie de pagina's leest als je het helemaal wil lezen) interview las en dat dat heel veel bespreekt wat ik wilde zeggen.
Het album is een concept van Yoann Lemoine. Deze Fransman is niet onbekend in de muziekbusiness, maar voorheen was hij vooral bekend om zijn muziek video's voor onder andere Rihanna, Taylor Swift, Lana Del Rey etc. Nou zijn die artiesten niet bepaald míjn muzieksmaak, maar wat vind ik zíjn muziek geweldig! Jullie kennen natuurlijk al Iron die werkelijk voor vanalles en nog wat is gebruikt de afgelopen jaren en ik weet zeker dat jullie Run Boy Run ook kennen omdat ik dat nummer bij iedereen opgedrongen heb!

Nou Woodkid is de artiestennaam van Lemoine. Daarin komt al heel veel over het album The Golden Age in naar voren. In het begin van het verhaal spreekt de ik persoon over de bomen die buigen door de wind. Hij is bang dat ze zullen breken, maar zijn moeder vertelt dat ze nog 'tender' zijn. Maar later, als de bomen verouderen, breken ze sneller - ook al zijn ze breder en groter -  omdat ze stugger zijn geworden. Dit soort verhalen worden in het bijbehorende verhaal verder uitgewerkt. Die 92 pagina's tekst voegen zeker iets toe aan het album. In veel recensies las ik dat de muziek als een soundtrack klonk en een verhaal vertelde en dat doet het ook echt. Het is een album vol verhalen die je zelf kunt verzinnen, maar die je ook in de 92 bladzijdes terug kunt vinden.

De muziek zelf is simpel gezegd episch. Het is bombastisch en groots opgezet, maar tegelijkertijd vond ik het ook heel intiem. Het is muziek die erg geladen is, maar zeker ook heel vrij door de zware drums en interessante ritmes. Ik moet bekennen dat vooral in het midden het album zijn kracht iet wat verliest. De eerste nummers hakken er in, maar in het midden stagneert het geheel iet wat. Gelukkig zijn er aan het einde de de nummers Conquest of Spaces (helaas staat de juiste versie niet op youtube) en Iron die het einde toch nog wat opkrikken. Mijn favorieten zijn de drie singles Iron, Run Boy Run en I Love You en daarnaast het eerste nummer The Golden Age en de derde track The Great Escape.

Nouja, als je geïnteresseerd bent mag je het album wel een keer lenen om alles te kunnen luisteren en om het te lezen. En ik wilde ook nog even vertellen dat de illustraties van de hand van Jillian Tamaki zijn. Misschien ken je die naam wel, zo niet hier een hint. Ze maakt echt prachtige dingen, dus haar site is ook echt een aanrader.

Ik heb jullie nog meer beloofd, maar dat komt later vandaag. Ik moet de mixtape nog afmaken en dan zal ik die hier ook online zetten. Btw: ik hoop dat dit een trigger is en dat jullie nu ook ineens weer dingen gaan posten!

Hugs,
Iris

A Calendar Of Tales and more...

Ik vond het wel weer eens tijd dat ik een post ging besteden aan één van mijn favoriete schrijvers. Een zekere Neil Gaiman. Jullie kennen hem vast wel. Hij schrijft wel eens boeken. Van die verhalen vol fantasie. Je kent ze vast wel (;

Maar nu zonder gekheid, deze man, deze geniale man, heeft weer eens een geweldig iets geproduceerd. Dit keer heeft hij dat in samenwerking met zijn lezers gedaan (en een beetje hulp van BlackBerry was ook nodig). Het heet 'A Calendar of Tales'. Een tijdje geleden (ik heb het totaal gemist allemaal, het was voor mij ook hartstikke nieuw) heeft hij via twitter vragen gesteld waar zijn volgers op konden reageren. Iedere vraag had betrekking op een maand van het jaar. Bijvoorbeeld: 'Why is January so dangerous?' of 'Where would you spend a perfect June?' En daar gaven de mensen hun antwoorden op. Uiteindelijk heeft Gaiman voor iedere vraag één antwoord als inspiratie genomen voor een kort verhaal. En zo heeft hij voor iedere maand van het jaar een short story geschreven. Op de januari vraag werd bijvoorbeeld geantwoord: "Because an aging veteran just retired, to be replaced by a dangerously unqualified youth, no more than a babe in arms." En daar kwam dit geweldige eerste verhaal uit de serie voort: klik hier.

Nou, toen was ik meteen verkocht en heb ik alle verhalen gedownload en gelezen. Januari is geloof ik mijn ultieme favoriet, maar ook oktober en augustus en anderen zijn erg leuk om te lezen. Maar hierbij stopt de Calendar of Tales niet. Gaiman wil ook echt een kalender maken met zijn verhaaltjes én met artwork van lezers. Dus nu zijn er een hoop kunstwerken ingestuurd, maar ook video's en wat nog meer. Maar uiteindelijk komt er misschien een échte kalender uit voort. En kun je je voorstellen hoe awesome dat is?

BlackBerry werkt met meer bekendheden samen, maar ik vond dit met Gaiman toch echt wel geweldig! Je kunt alle verhalen gewoon op de website downloaden en vervolgens lezen. Klik Hier.

Enneh nu ga ik terug in bed liggen om hopelijk niet ziek te worden morgen. Maar voor ik onder de dekens kruip wil ik nog een SIBOO'tje toevoegen:

Yeapyeap, that's my jam. Ik krijg hem niet uit mijn hoofd. En ik wil hem kunnen spelen. Damn, die stem.

Hugs,

Iris

review - Between a Rock and a Hard Place

Titel: 127 Hours: Between a Rock and a Hard Place
Schrijver: Aron Ralston
Uitgekomen in: 2004
Bladzijden: 342 (+ 10 glossary enzo)

Hiking into the remote Utah canyonlands, Aron Ralston felt perfectly at home in the beauty of the natural world. Then, at 2:41 P.M., eight miles from his truck, in a deep and narrow slot canyon, an eight-hundred-pound boulder tumbled loose, pinning Aron's right hand and wrist against the canyon wall. Through six days of hell, with scant water, food, or warm clothing, and the terrible knowledge that no one knew where he was, Aron eliminated his escape options one by one. Then a moment of stark clarity helped him to solve the riddle of the boulder - and commit one of the most extree and desperate acts imaginable.

Zoals jullie misschien gelezen hebben in mijn vorige post, de maart TBR, was ik van plan dit boek eindelijk eens uit te lezen. En het is gelukt, nog in dezelfde week als mijn plan voor het uithebben van Mistborn eigenlijk was! Daaruit kunnen we denk ik wel concluderen dat de rest van het boek niet zo moeizaam gingen als de eerste 50 bladzijdes.

Je volgt Aron tijdens zijn uitstapje naar Blue John Canyon, een woestijn-klim-gebied in Utah, waar zich over het algemeen niet al te veel gevaren schuil houden. Aron maakt de beslissing om juist hier te gaan rotsklimmen en klauteren vrij last-minute, waardoor niemand weet waar hij heengaat. Als hij vervolgens een ongelukkige val maakt en met zijn hand vast komt te zitten tussen de rotswand en een grote steen van een paar honderd kilo (oeps spoiler), is zijn vooruitzicht dan ook niet te rooskleurig. Help is not on the way..

Ik weet niet of jullie de film allemaal gezien hebben, maar dat is de reden waarom ik dit boek wilde lezen. De film was voor mij heel aangrijpend, meeslepend en ook wel een beetje spannend (in de ik wil weten wat er gebeurt tell me tell me- zin), en het is bijzonder te zien waar iemands grenzen liggen en wat een mens zichzelf allemaal kan laten doorstaan als men zich in zo'n rare situatie, tussen leven en dood in balancerend, bevindt.

Ralston vertelt heel matter of factly hoe alles hem is overkomen. Op de manier waarop hij vertelt is ook echt de kracht van zijn persoon terug te vinden, hij dwingt zichzelf in een panieksituatie gewoon om zijn discipline te behouden en rustig te blijven. Hij denkt dus ook heel analytisch na over hoe zijn hand tussen die steen zit, wat het voor hem betekent en wat zijn opties zijn om eruit te komen. Zijn gevecht tegen en acceptatie van zijn dood zijn dan ook logische gevolgen in het verhaal, al zijn deze dingen echt verbazingwekkend als je erover na gaat denken. Erg mooie boodschappen komen in dit boek naar voren, over risico's nemen, het leven leiden waar je van houdt (live the life you love, love the life you live), en waarderen wat je hebt wanneer je het hebt. Het hele hand-rots debakel is ook echt fascinerend, op een macabere manier, misschien net zoiets als het niet kunnen wegkijken van een ongeluk. Ralston spaart geen details, wat de indruk die het verhaal op je maakt alleen nog maar vergroot. Aan de andere kant is het niet gory of eng, al kreeg ik op het moment dat hij (spoiler) zijn onderarm gaat amputeren wel een beetje iewww-kriebeltjes in m'n buikje. Misschien is dit juist ook wel knap, omdat het boek zo goed te visualiseren is, zeker ook zonder de film (tijdens het lezen dacht ik totaal niet aan de beelden van de film).

Even over het boek - de film. Eerst dacht ik, toen ik begon met lezen, ah shit, al deze flashbacks naar zijn vorige berg- en rotsbeklim activiteiten waarbij hij 10.000 keer ook ternauwernood iets ergs voorkomt zijn saai en leiden af van het verhaal. Al vond ik het directe verhaal (hand-rots) uiteindelijk veel interessanter, deze bijkomende dingen maken het boek en Aron's verhaal wel compleet, en voegen ook iets toe omdat Aron juist zoveel waarde hecht aan deze ervaringen. Uiteindelijk wordt het ook makkelijk omschakelen en vloeien de verhalen iets meer in elkaar over, dus toen merkte ik er niet veel meer van.

Het boek vond ik sowieso veel meer omvattender dan de film. In de film zie je alleen Aron, met de occasionele flashback (o.a. over een meisje dat in het boek niet eens voorkwam, en ik totaal niet miste), die met zijn situatie omgaat. In het boek daarentegen krijg je ook stukjes over hoe zijn familie en vrienden uiteindelijk een zoekactie opzetten, en door samenloop van omstandigheden wordt hij hierdoor mede gered. Tijdens het kijken van de film vond ik hem vrij diep, maar in vergelijking met het boek juist vrij vlak. Al is de film zeker de moeite waard! (James Franco zit erin).

Wauw okee, blijkbaar had ik best wel veel te vertellen over dit boek. Eigenlijk ben ik er nog niet helemaal klaar mee, maar anders wordt het meer een te lange discussie ben ik bang. Anyway, dit is een autobiografie; een hele goeie, aangrijpende, interessante, en op een vreemde manier ook gewoon omdat de scenery in mijn hoofd heel mooi is. Ik vond het echt een 'leuk' (fascinerend, beter woord) boek, en het is zeker aan te raden. Ondanks dat het een echte gebeurtenis is kan Ralston er toch een mooi verhaal van maken, in plaats van een wirwar van emoties. Very nice. En ik geef 'm een hele goeie 4/5! 

Sorry voor de lengte..

x J.

Oja, Mistborn review komt hoop ik morgen.. 
P.S. luister dit liedje: Layla - Eric Clapton

March TBR- Yumi

Deze maart gaat een beetje falen bij mij xD Ik ben begonnen in de wetten van de magie, maar ik ben bang dat het daar bij gaat blijven... Als ik nog tijd heb, ben ik anders wel van plan een luisterboek te lezen: duizend schitterende zonnen. Dat is misschien wel een goede manier om het reizen nuttig te besteden :) En als ik dán nog tijd heb, tja, dan heb ik echt héél weinig aan school gedaan en ben ik gezakt ben ik bang. Maar dan zou ik voor de troost Kweenie lezen, één van de meest coole kinderboeken evah.

Ik wil nog steeds Midnight in Paris zien!! Ahhhh! En ook de tweede film van Pippi, het is gewoon te leuk voor woorden. Daarnaast ga ik misschien nog een paar keer naar het Lux, aangezien er nu voorstellingen zijn voor maar 2,50 :)

Omg, ik zou nu echt keihard bezig moeten zijn met mijn verslag van 1500 woorden, maar ik val gewoon heel de tijd in slaap!! Ik vind dat ik vanavond sowieso nog wel een uur of twee eraan moet werken, maar het lukt gewoon niet!
Dat was het dan maar weer. Bahbah. Morgen beetje uitslapen (half 10) en dan lekker aan de slag met het verslag. Als ik m'n best doe kan ik hem morgen best bijna af hebben... Wish me luck..
xx

Thoughts From Places - The Train

'So this is my life. And I want you to know I am both happy and sad and I'm still trying to figure out how that could be.' - Charlie in The Perks of Being a Wallflower.

Soms, op van die dagen, dan denk je eens goed na en vandaag met dat zonnetje en die heerlijke warmte die zo lang is weggeweest, denk ik heel veel na. En terwijl ik nadacht, kwam de bovenstaande quote van Stephen Chobsky in mijn hoofd. Het is soms zo vreemd hoeveel je, je kunt relateren met een bepaald personage of met een verhaal uit een boek. En eigenlijk is het heel goed dat, dat mogelijk is, want dan weet je tenminste dat je niet alleen bent. Als een personage zich precies hetzelfde voelt in een boek, dan is dat erg geruststellend. 'Gelukkig, ik ben niet raar' denk ik wel eens. Of: 'Pfoe, ben ik toch niet de enige.'

Maar de quote is nu vooral heel relevant omdat ik de laatste tijd echt niet weet hóe ik me voel. Het ene moment ben ik zó enthousiast en dan ineens hoeft het allemaal niet meer. Mijn moodswings zijn de laatste tijd nog erger dan die van ene Edward Cullen ('Your moodswings are giving me a whiplash', iemand die zich dit nog herinnerd?). Dus daarstraks op het station in het zonnetje met een heerlijk windje had ik geen idee hoe ik me voelde. Enerzijds was het zo'n moment waarop de warmte van de zon als een bron van geluk op je inwerkt. Anderzijds maakte juist dat gevoel me ontzettend triest en misschien zelfs alleen.

En toen stapte ik in de trein en reed weg langs het perron en zag ál die mensen in de zon zitten en geníeten. Gewoonweg geníeten van wat zon. En dat maakte me weer spontaan gelukkig. Tegelijkertijd vroeg ik me af hoe zíj zich zouden voelen. Of zij ook steeds dat dubbelzinnige gedoe meemaakte, waar ik mee zit. Dat zij zich ook vreemden en vrienden op hetzelfde moment voelden. Of ze zich ook thuis en tegelijkertijd ver weg van een huis bevonden. Of ze ook alleen wíllen zijn en zich ook alleen vóelen. So yeah: I am both happy and sad and I'm still trying to figure out how that could be. Maar is dat niet gewoon normaal? Isn't that just life?

Nou, sorry voor deze onrelevante post, maar het moest er even uit. Om het toch nog een beetje relevant te maken plaats ik hier een nummer dat mij én blij maakt én verdrietig maakt én melancholisch én opgewekt én zoveel meer. Bovendien vond ik deze lyrics ook wel passen bij vandaag: 'I wanna feel, sunlight on my face.' Dus bij deze: Where The Streets Have No Name. (lyrics art by me)


Hugs, Iris

P.S. Hoe ging je tentamen Mardie?

Februari wrap-up/Maart TBR!

Hello ladies!
Zoals beloofd: een post!

Wat heb ik gedaan:
- Eerste halfjaar in de pocket! Wat zijn we toch allemaal goed bezig met onze studies! Ik bent trots op ons. :)
- Karaokegathering: supergezellig, ik heb me echt kapot gelachen die avond! :D
- Gefaald voor mijn systeembiologietoets. Tenminste, dat denk ik, ik weet het niet zeker, maar goed ging het ook niet :S
- Ik vergeet volgens mij de helft maar ach daar heb jwe wel eens last van.. En ik zeker ;)

Wat heb ik gelezen:
Erhm.. Ik heb nog steeds niet Interview with the Vampire uit, maar ik ben verder dan ik dacht! Als ik morgen mijn tentamen Bio van Dieren gedaan verknald heb, heb ik weer meer tijd en energie om te lezen, dus yay!

Wat heb ik gezien
Gelukkig kan ik hier wel wat bij melden, :)
Django Unchained was SUPERVET. Check mijn review hier, als je je geheugen nog even wilt opfrissen.
The Snow Queen is een BBC-telefilm over het sprookje de IJskoningin, met een beetje artsyfartsy beeldkwaliteit (expres schokkerig etc) en Patrick Stewart als een raaf. Ik vond de artsyfartsy poging stiekem best irritant, maar voor de rest was hij wel leuk.
Source Code was echt een gave film. Verwacht hier nog een review van!
Prometheus: whuuuuuut? Ik vond de Alien-films van Ridley Scott echt heel gaaf en ook echt goede films maar dit was echt een beetje raar. Het verhaal ging rare kanten op en soms was het ook gewoon echt ongeloofwaardig, ondanks dat het Sci-Fi was(echt niet dat je na een keizersnede al weer rond kan huppelen, mevrouwtje). Echt best wel een teleurstelling.
Breaking Dawn Pt. 2: het enige leuke aan deze film vond ik de intro, Lee Pace en de aftiteling. En het gevecht was ook wel tof. Maar voor de rest was het gewoon een grote awkwarde bedoeling. Maar ik kon er wel om lachen, dus dat was ook weer een keer fijn. :)
Shakespeare in Love: deze film was echt heel leuk, en goed geacteerd ook. Ik weet niet of hij al die Oscars waard is die deze film toentertijd heeft gekregen, maar hij is wel de moeite waard om te kijken!
Les Misèrables: Oh mijn god, ALL THE FEELS. Ik vond trouwens Hugh Jackman's vibrato niet irritant, maar die van Amanda Seyfried dus wel. Ik werd er een beetje zenuwachtig van. Maar holy crap, wat een bereik heeft zij! Daar ben ik dus wel vet jaloers op. En natuurlijk kende ik het verhaal al lang etc, maar ik vind dat deze film er toch iets nieuws aan wist toe te voegen, dus dat is wel knap. En die reprise van Do you hear the people sing, ik kreeg er echt kippenvel van!

UP NEXT
Kijken: Howl's Moving Castle (re-watch), My Neighbour Totoro, An Education, American Horror Story, Lost in Austen
Lezen: Interview With The Vampire MOET UIT, Macbeth, en iets lichters, maar ik weet nog niet precies wat. Iemand tips?
Doen: Universiteitsmuseum, Filmavondje organiseren! :D En voor de rest zie ik het nog wel!

Byeeee!
M,

That’s a wrap!- Februari Edition

What did I do?

Deze maand begon optimistisch, we hebben maar twee vakken dus dat beloofde een rustige periode. Alleen is Cultuurtheorie geen makkelijke peer..

- YES ik heb het eerste halfjaar helemaal gehaald!

- Auditie Le Arnhem. Leukleuk :)

- Ingeschreven voor de weekreis van KNUS naar Boedapest!

- Karaoke met Mardie en Floris, dikkedikke LOL.

- Voor het eerst weer gesport. BOM (bewegen op muziek) is echt heel leuk, jammer alleen dat ik m’n voet had gemold, anders was ik vaker geweest. De megalessen Zumba was eigenlijk niets voor mij.. Weer iets anders proberen dan maar!

- Lekker kokenkokenkoken!

What did I read?

- Numbers

- Fabeldieren en waar ze te vinden

- De Vertelsels van Barker de Bard, dat was een re-read :)

What did I watch?

Shakespeare in Love: I like it.

Iron Man: I like it.

Keith: beter dan verwacht, I like it :P

Stardust: hihi ;)

Ted: I LIKE IT whhahaha humor xD

Pippi Langkous: I LOVE IT. Pippi is de BOM.

Das Cabinet des dr. Caligari: half in slaap gevallen, maar supervet om een keer te zien vanuit studie opzicht.

Metropolis: nóg leuker dan das cabinet!

De ontmaagding van Eva van End: een bijzondere film, zeker omdat ie typisch on-Nederlands is. Het voelt qua kleur en cinematografie erg aan als een Amerikaanse film. Vreemde, maar prettige ervaring. Daarbij hadden we daarna een meet-and-greet met de regisseur en scenarioschrijfster, die ik persoonlijk iets minder sympathiek vond. De band die alle muziek heeft geschreven voor de film heeft ook een paar liedjes gespeeld en die waren echt cool! Ze heten Awkward I.

Drive: volgens mij is het totaal langs me heen gegaan. Ook half in slaap gevallen, maar van wat ik heb meegekregen vond ik hem niet zo leuk.

Marathon: lachen gieren brullen. Dit is echt de beste Nederlandse film van dit jaar!

Frankenweenie: een leuke animatie van Tim Burton. Zeker 100x zo leuk omdat we net die dag een shortfilm van hem uit de jaren ’80 voor college moesten zien, en die ging precies over hetzelfde figuurtje Vincent. Hij heeft dus in de jaren ’80 al een concept voor deze film gemaakt en precies op de dag dat ik daar achter kwam stond ie bij de FRS in de winkel. Leuk toch?

Begonnen met My Little Pony: Friendship is Magic: vet verslavende serie en zeer vermakelijk!

Eerste aflevering van Fringe. Ik vond het nog niet heel geweldig, maar ik ga er wel nog een kijken :)

Conclusie: qua boeken heb ik het gewoon prima goed ingeschat! Ik heb er weer drie gelezen. Met m’n films gaat het denk ik ook wel ruim goedkomen xD

ZOZOZO dat was het :)

doei.

Wrap-up en TBR

En het is weer maart vanaf vandaag, dat betekent een wrap-up én een TBR. Ik kom er net achter dat ik echt best wel wat gedaan heb deze maand qua boeken en films etc. Dus prepare for a long list!

Ik heb in februari het volgende gelezen:
The Name of the Wind - Patrick Rothfuss (lees de review hier)
The Night is for Hunting - John Marsden
The Other Side of Dawn - John Marsden
The Phantom of the Opera - Gaston Leroux (lees de review hier)
Leviathan - Scott Westerfeld (lees de review hier)

Het volgende heb ik gekeken:
- Stardust
- The Master (lees de review hier)
- Metropolis (voor onze cursus Geschiedenis der Kunsten)
- Das Cabinet der Dr. Calligari (voor onze cursus Geschiedenis der Kunsten)
- Pocahontas
- Vincent (korte film)
- Fringe seizoen 2 (en nog een deel van seizoen één?)
- Drive
- Breakfast at Tiffany's (lees de review hier)

Het volgende heb ik uitgespookt en bereikt:
- Het eerste half jaar is in the pocket! Dusss positief studieadvies is on the way
- Ik ben verhuisd! Wat vreemd, vorige maand woonde ik nog ongeveer in Lent en nu ín Nijmegen!
- Enne voorderest heb ik het eigenlijk vrij rustig gehad deze maand. Het was gewoon wat minder druk op de uni en ik ben ook al wel helemaal gesettled in Nijmegen, dusja.

Nou heb ik nog niet echt grootse plannen voor maart. Eerlijk gezegd heb ik er nog geen.. Maar mijn leesproject zal zijn om Temple of the Winds uit te lezen en  verder te gaan met de Egyptische sprookjes. En als ik dan Goodkind's boek uit heb, beslis ik op dat moment wel wat ik ga lezen, want ik heb nu nog echt geen idee.

Nou dat was mijn ultiem korte post! Ik ben heel benieuwd wat jullie allemaal van plan zijn voor maart!

Hugs,

Iris

Maart TBR en februari ik-heb-niks-gedaan-wrap up

Echt omg ik wil die Freezecake. Zou er een lactosevrije substitutie voor monchou zijn? :/

Anyway, weer een maand voorbij. Goddammnnnn dit jaar gaat snel! Eigenlijk heb ik, zoals de titel al verklapt, niet zoveel gelezen/ gekeken deze maand (al houd ik dat kijken al helemaaal niet meer bij). Probleempje, ik heb wel een aantal boeken gekocht.. dus de pile expands. 

Daarom ga ik voor maart weer een TBR maken! Zodat ik toch gemotiveerd ben m'n best te doen een doel te bereiken.  Want als ik niks plan, komt er ook niet veel van (voor bewijs; zie mijn hele jaar ;D )

Eventjes kort wat ik heb gelezen in feb. Het waren gelukkig wel allemaal goeie boeken, en ook een paar dikke, dus het was geen total waste. Ik heb The Name of the Wind nog een keer gelezen, als voorbereiding op het boek daarna; The Wise Man's Fear. Allebei nog dikke 5-sterren boeken! En daarna ook nog Sisterhood Everlasting, het was niet het meest geweldige boek ooit maar toch overtrof het mijn verwachtingen!

Verder heb ik wat dingetjes gekeken zoals Pocahontas, een beetje Doctor Who en een beetje Game of Thrones. Niet echt iets nieuws en groundbreaking-s, geloof ik verder.

Nu heb ik voor maart een klein stapeltje gemaakt waar ik doorheen wil komen, en ik hoop dat het deze keer gaat lukken! Als eerst ben ik begonnen in Mistborn, dus die komt zeker uit. Ik vond het aan het begin eigenlijk een beetje moeilijk om in te komen, maar nu heb ik net die scene gelezen met het stelen van die kluis (Iris, you know what I mean?) en daar was voor mij het eerste echte actie moment met de 'magische krachten' die bij dit boek horen. And it was awesomee!! Ook de cover is echt superstoer, Vin staat daar echt als een bad-ass op. Btw, Iris, heb je die meer comic-style getekende versies van de Mistborn serie wel een gezien? Die zijn ook echt supermooi! >>



Verder heb ik op mijn stapeltje nog liggen; 127 Hours; Between a Rock and a Hard Place, geschreven door Aron Ralston, waar de film 127 Hours op is gebaseerd. De film vond ik heel goed en het boek bleek goed te zijn, maar toen ik er vorige maand ergens in begon kwam ik niet heel ver.. de actie en de spanning van de film bleef tot noch toe een beetje achterwege, omdat Aron allemaal gaat vertellen over zijn vorige uitstapjes.. ik wil weten hoe je aan die steen vastzit!!! Maar die moet dus ook maar eens uit. 
Daarnaast heb ik nog Jason and the Golden Fleece, of de Argonautica, een oud Grieks verhaal vertelt door Apollonius. Hopelijk bevredigt dit boek mijn liefde voor de mythen!
En als laatste ligt daar onderop Sense and Sensibility. Op de een of andere manier had ik van de week de drang om Jane Austen te gaan lezen, en deze ligt nu al zo lang op mijn plankje.. Het is wel een klassieker, dus ik weet niet hoe vlot het uitlezen gaan, maar hopelijk komt er in ieder geval wat vordering in.

Hopelijk kan ik nog veeeeel meer lezen dan deze 4 boeken deze maand, maar ik houd mijn aspiraties maar eventjes klein. En wat zijn jullie allemaal aan het lezen met jullie drukke leventjes? Ik heb het idee dat het allemaal even wat minder is.. ;)

En nu ga ik verder met het me verheugen op mijn pizza! ^^